روحانگیز بیابانی بانوی نیکوکاری است که با کمک تعدادی از افراد خیّر به زندگی بیش از هزار زوج جوان سامان ببخشیده است. این کار با تاسیس موسسه خیریهای که به نام امامچهارم(ع) لقب گرفته انجام میشود.
محلهاقبال سال ۷۵ به محدوده شهری پیوست. پیش از آن، اراضی این محدوده بهنام پاچنار معروف بود. پس از انقلاب، شرکت ناسیونال و شهربانی سابق بخشی از این اراضی را به پرسنلشان واگذارکردند. تا سالها بعد به این محدوده شهرک شهربانی نیز میگفتند. نام فعلی محله برگرفته از نام شاعر پارسیزبان، اقباللاهوری است.
حسین ارشادی عکاس و گرد آورنده عکسهای این آلبوم است که شاید لحظههای کمتردیدهشده یا اصلا دیدهنشده از دلیریهای انقلابیها باشد.
موسسه تحقیقاتی محیطزیست و گردشگری «آوای طبیعت زاگرس» بهعنوان سازمانی مردمنهاد (سمن) و علاقهمندان به حفظ محیطزیست، از شهریور ۱۳۹۲ بهطور رسمی و جدی کارش را شروع کرد.
سیدرضا صفوی میگوید: من پانزدهسال مدرس دو رشته خوشنویسی و تذهیب بودهام، اما برای سه سال، قلم از من فرمان نمیبرد؛ گویی اصلا خطاط نبودم! هیچکس نمیدانست مشکل کجاست.
مسجد چهارده معصوم، که سال ۷۲ کلنگ آن زده شده، اولین مسجد در محدوده بولوار صیادشیرازی است. زمین این مسجد را خاندان اسماعیلی وقف کردند.
اسمر شجاعان، ساکن محله اقبال ، میان زنان کارتنخواب میرود و نه فقط با شعرها که با مهربانیهایش آنان را به زندگی امیدوار میکتد.
خیابان وکیلآباد ۶۴، «شهیددوستکام» نام گرفتهاست و در محله اقبال قرار دارد؛ خیابانی که از سمت دیگر به پیروزی۷۹ میرسد و سکونت نخستین اهالی آن به اوایل دهه۶۰ برمیگردد.