علی باقری از اولین افرادی است که در مشهد هنر فرم‌دهی فضای سبز را آغاز کرد. او یک قیچی ویژه باغبانی در جیب کاپشنش دارد و هر جای شهر که درختان یا بوته‌ها به هرس‌کردن احتیاج داشته باشند، درنگ نمی‌کند.
حسین رحمتی‌خواه درباره احیای درخت چنار می‌گوید: آن‌قدر مراقبش بودیم که حالا دوباره جانی گرفته و بر تنه خالی و خشکش شاخه‌های جوان سبز شده است.
شیما شاهین‌نژاد؛ با کمک روش‌های مختلف ازقبیل تفکیک زباله، استفاده مجدد از آب‌های مصرفی در خانه و تولید کمپوست از زباله‌های خانگی، به حفظ محیط‌زیست اطرافش کمک می‌کند.
مسعود نیکدل، هنرمند پیکرتراش و مجسمه‌ساز است. او معتقد است با تراشیدن پیکره درختان خشک شده، می‌توان از آن‌ها اثر هنری خلق کرد.
مرادیان باغبان با سابقه شهرداری مشهد از نحوه هرس درختان در دهه‌های گذشته می‌گوید: «حدود ۱۰ سال پیش اره برقی به مشهد آمد، قبل از آن مجبور بودیم با نردبان روی درخت برویم.»
احمد غروبی، یکی از شهروندان محله جاهدشهر با استفاده از روش‌های خلاقانه و ابتکاری خود با استفاده مجدد از آب شرب مصرف شده خانواده درختان زیادی را پرورش داده است.
در جست‌وجوی درختان کهن‌سال دیار خراسان، به یک فهرست ۹ عددی رسیدیم که هیچ‌کدام از آن‌ها در مشهد قرار ندارند.