کوچه بازارچه سراب10 که بیشتر در بین اهالی به کوچه مدرسه آیتالله خویی معروف است، در نقشه سال1325 به نام کوچه «طاهر» ثبت شده است. در یکی از کتابهای تاریخی نام این کوچه «عنصری» است که وجهتسمیه خود را از ابوالقاسم حسن بن احمد بلخی مشهور به عنصری گرفته است. در این کوچه بهدلیل وجود مدرسه آیتالله خویی رفت و آمد بسیاری میشود و اتصال آن به خیابان آیتالله شیرازی سبب شده تا بیشتر عابران، این مسیر را برای تردد انتخاب کنند.
حالا از تمام آن دارودرختها و مزارع گندم و جو، یک زمین خشک و خالی باقیمانده است. زمینی پر از گردوخاک و زباله که مشکلات زیادی روی دست مجاوران آن گذاشته است. کوچه شهید حسین جعفرزادهمقدم در مجاورت همین زمین قرار گرفته است. بهتازگی این نام را روی کوچه گذاشتهاند. تا سالهای سال این کوچه به کوچه چاه مؤمنی معروف بوده که از فامیل صاحب چاه گرفته شده بود. حالا این چاه از بین رفته است.چاهی که از طریق آن، تمام مزارع و باغهای اطراف آبیاری میشده است.
تنها چند در چوبی در ابتدای خیابان پاچنار و در هوای سرد آذرماه کافی است تا پای آدم را برای تماشا سست کند. نه خبری از آدمهای قدیمی پاچنار هست، نه درختهایی که روزی این کوچه را بهنام خود کرده است. پاچنار یکی از فرعیهای آیتالله بهجت8 است. شاید عمر زیاد و سایه پهن و وسیع این درخت علت کاشت آن بوده است. بعضی از ساکنان چیزی از گذشته کوچهای که در آن زندگی میکنند نمیدانند. برخیها هم خوشحالاند این نام از سر معبر آنها کم نشده است و به پاچناری بودن خود میبالند.
کوچه شهید صادقی در محله آبکوه قرار دارد. این محله یکی از محلههایی بود که تا چند دهه پیش روستا بوده و فاصله زیادی با شهر داشته است. پیدایش این محله به حدود چهارصد سال قبل برمیگردد.کوچه شهید صادقی5 از یک سمت به بولوار شهید صادقی و از سمت دیگر به خیابان بیستون و مجتمع تک منتهی میشود. از ظرفیتهای این کوچه علاوهبر وجود مسجد، حمام خشتی بوده است. این بنا در ساختوسازهای جدید به زیر خاک رفته و مدفون شده است.
خیابان سجادیه26 از معابر فرعی محله نقویه است که راه مواصلاتی چند کوچه فرعی به یکدیگر به حساب میآید. این کوچه به اسم شهید سلیمی نامگذاری شده است و بهواسطه وجود دو بوستان و کاشت نهال در پیادهروها در فصل بهار از معابر سرسبز منطقه است. از طرفی با توجه به وجود مرکز درمانی، فضای سبز و بازار، جزو معابر پرامکانات منطقه به حساب میآید.
چند قرن پیش، مشهد معبری داشت بهنام «شور» که از محله سرشور فعلی آغاز میشد و پس از عبور از شرق حرم به محله نوغان میپیوست. این معبر راستهبازار اصلی شهر بود که در انتها بهسمت پایینخیابان هم منشعب میشد. ازاینرو، محل فعلی کوچه شهید نوابصفوی2 انتهای شور بود که در بازار آن بیشتر مشاغل پرسروصدا و جنسهای ارزان پیدا میشد.
کوچه استادیوسفی26 بخشی از محله استادیوسفی است. این معبر تا سال1365 جزو محدوده شهری محسوب نمیشد و پس از آن بهتدریج وارد بافت شهری شده است. کاربری شاخص دراین محدوده کاربری فضای سبز و آموزشی است. از ویژگیهای این خیابان میتوان به تراکم جمعیت و سکونت خانوادههای دانشگاهی اشاره کرد که باعث فعالشدن کسب و کارهای مربوط به دانشجویان در این معبر شده است.