قدیم پاچنار برای خودش محله‌ای بوده؛ البته نه به اندازه نوغان یا عیدگاه. محله‌ای کوچک اما شناخته‌شده که یکی از بناهای معروفش بیمارستان آمریکایی‌ها بوده است.
کوچه وکیل‌آباد ۶۲ را به نام «مسجدالاقصی» می‌شناسند. وجه تسمیه این معبر، مسجدی است به همین نام. سکونت در این محدوده از بولوار وکیل‌آباد به نیم‌قرن پیش برمی‌گردد.
درست در نخستین کوچه بعد از چهارراه مقدم که تابلو وحدت‌یک را دارد، هنوز هم می‌توان بوی قدیم را استشمام کرد.
مهم‌ترین عنصر هویتی کوچه ثبت، خیریه «عمید صفوی» است که بی‌بی‌فاطمه، دختر ارشد سیدعبدالله رضوی، معروف به «میرزای ناظر» وقف کرده است.
در ابتدای کوچه آبکوه یک، باغ بزرگی معروف به «مش ممدلی» قرار داشت؛ او مشهدی محمد علیانی بود و در گویش عامیانه مردم «مش‌ممدلی» خطاب می‌شد
خیابان پیروزی۸۱ که از سوی دیگر به وکیل‌آباد۶۸ می‌رسد، چهار کاربری آموزشی، تجاری، فضای سبز و درمانی دارد.
کوچه‌های طالقانی تا پنجاه‌شصت سال قبل گندمزار و غیرمسکونی بودند، به‌طوری‌که بلندی‌های کوهسنگی به‌راحتی از اینجا دیده می‌شد.