کوچه گردی به خصوص در مشهد شگفتی‌های خاص خودش را دارد. مشهد با پیشینه تاریخی و وسعت جغرافیایی‌اش حرف‌های زیادی برای گفتن دارد که تنها یک کوچه‌گرد موفق می‌شود زیبایی‌هایش را ببیند و بشنود.
خیابان شقایق ۱۱ بیشتر از نیم‌قرن قدمت دارد. بخش زیادی از اهالی خیابان، خانواده‌های کرمانج و کُردزبانی هستند که سال‌ها پیش به این محله مهاجرت کرده‌اند.
محله ارشاد بین دیگر محلات منطقه‌یک، از فضای سبز بهتری برخوردار است و آن‌هم به‌دلیل وجود مجموعه‌های ۶۰۰ دستگاه و ۵۱۲ دستگاه است.
محله جانبازان، پیش‌تر به‌واسطه کارخانه قندش، نزد اهالی به محله «کارخانه قند» معروف بود، اما حالا مجتمع‌های تجاری خوش‌قدوبالایش محله را به‌نام «جانبازان» معروف کرده‌اند.
بهاران یکی از محله‌های به‌نسبت جدید مشهد است که از حدود سال ۱۳۷۰ وارد بافت شهری شد.
وجه‌تسمیه کوی دکترا به سکونت تعداد زیادی از پزشکان در این محله برمی‌گردد، گرچه بعد‌ها محله به بهشت معروف شد.
مزرعه احمدآباد دارای قلعه یا محل نشیمن کشاورزان هم بوده که به «قلعه دراز» شهرت داشته و بین فلکه احمدآباد (طالقانی کنونی) تا سه‌راه راهنمایی گسترده بوده است.