مرتضی چینی‌فروش می‌گوید: غذا‌های ملل می‌تواند دریچه‌ای جهانی و رو به بیرون باشد به این معنا که هر فردی با چشیدن طعم غذای یک شهر یا کشور دیگر با بخشی از فرهنگ مردم آن‌ها آشنا شود.
با وجود اینکه کله پاچه در برخی رده‌بندی‌های اینترنتی، رتبه چهارمین غذای چندش‌آور دنیا را به خود اختصاص داده است، میان مردم منطقه ثامن بازار خوبی دارد.
دیگ‌های آش زهرا خانم ۲۵ سال است که هفتم هر ماه قمری، در محله کوشش برپا می‌شود. سایر بانوان همسایه و خانواده‌اش هم در پختن آش، او را همراهی می‌کنند.
فتانه مرادی که امروز در هنر شیرینی‌پزی آن‌قدر مهارت دارد که شیرینی روز خواستگاری خودش را با بهترین کیفیت تهیه می‌کند، همانی است که تا چند سال پیش، حتی نیمرو را می‌سوزاند.
یک طناب خریدم و وارد صحن که شدم، دخیل بستم. هرکس می‌پرسید: «برای چه دخیل بستی؟» می‌گفتم: «سرطان دارم.» واقعا هم اعتیاد مانند سرطان است و شاید از آن وحشتناک‌تر.
شله؛ غذای سال‌های قحطی مشهد است و پختش قلق خاصی دارد که هر کس از پس آن برنمی‌آید. امیر دانشو شله‌پز ماهر مشهد یکی از افرادی است که فوت و فن پخت شله را می‌داند.
چند سال پیش دکتر مینو صدرزاده تصمیم می‌گیرد آش درست کند و با سود حاصل از فروش آن به زنان سرپرست خانوار کمک کند، کم‌کم تعداد دیگ‌های آش زیاد می‌شود و بدین گونه مؤسسه «کرانه حضور» شکل می‌گیرد.