شبیه‌خوانی، عَلم‌کشی و سینه‌زنی از رسم‌های کهنه و دیرینه هیئت متحدیه ابوالفضلی‌های نوغان است که قدمتی نزدیک به یک قرن دارد.
در زمان قدیم کمتر کسی پیدا می‌شد که یخچال داشته باشد. در باغچه گودالی به عمق یک متر می‌کندیم و چغندر و هویچ‌های یلدا را توی آن می‌انداختیم.
حاج آقاجان، ملاک بزرگ نوغان قدیم بود که در اواخر دوره قاجار به واسطه هنر و اعتبار فامیلی‌اش با دربار و همچنین مهربانی و دست خیرش در نزد مردم بسیار محبوب بود.
بامداد ۶ شهریور، صدور فرمان تَرک مقاومت لشکر‌ها ازسوی دولت، این امکان را می‌دهد که قوای موتوریزه و پیاده و سوار و آتشبار‌های شوروی، خود را به مشهد نزدیک‌تر کنند.
در دیوارِ همه خانه‌های احمدآباد سوراخ یا سویی تعبیه شده بود که از میان آن جوی آبی عبور می‌کرد. این جوی آب از باغ سرم‌سازی می‌آمد.
تیمچه حکاک‌ها یا فیروزه‌تراش‌ها تا قبل از سال۱۳۱۰ بین سردرِ ساعت، صحن امام و صحن نو تا تالار موزه فرش قرار داشت.
بازار زنجیر، همچون بست بالا و پایین، حرمت داشت و افرادی که به آن پناه می‌بردند از تعدی دیگران مصون می‌ماندند.