خیابان خسروی برای خیلی از مردم مشهد، یادآور خاطره‌های خوب است؛ خاطره‌های خوبی از جنس ازدواج؛ چون خیلی‌ها از موقعی که یادشان می‌آید، این خیابان جایی بوده است برای خرید لباس عروس و داماد.
علی دشتبان، نگارنده کتاب «روزی، روزگاری آبکوه» برای جمع‌آوری تاریخچه محله‌اش پنج‌سال زمان گذاشته است.
شمال منطقه ۳ تقریبا بعد از بولوار مجلسی در حدود ۴۰-۵۰ سال قبل سبقه روستایی داشته‌است. نام‌گذاری برخی از محلات مثل سیس‌آباد، خواجه ربیع و... هم برگرفته از نام روستاهای قدیم است.
مشهد به‌ویژه در گزارش‌های برجای‌مانده از اواسط حکومت قاجار، شهری کثیف است با نفسی تنگ‌آمده از بو‌های نامطبوع که گلوی زندگی مردمش را انواع بیماری‌ها گرفته است و فشار می‌دهد.
علی آیریا اولین کسی بود که عکاسی با نور لامپ را راه‌اندازی کرد و توانست در شب هم با نورپردازی عکاسی کند.
قالی‌بافی مشهد بعد از صفویه تا اواسط دوره قاجاریه، یک مرحله از رکود را پشت‌سر می‌گذارد و تا سال ۱۲۸۴ خورشیدی از صنایع مهم صادراتی مشهد به‌شمار می‌رود.
ابراهیم رضوانی یکی از بازمانده‌های قالی بافی کوچه ادیب صابر است.