پس از واقعه انفجار در دفتر حزب جمهوری در سال ۶۰ که منجر به شهادت دکتربهشتی شد، خود مردم بهطور غیررسمی این خیابان را «شهیدبهشتی» مینامیدند.
براساس آنچه از دوران صفوی برای ما به یادگار مانده، محراب خان در جوانی از کارگزاران دربار شاهان صفوی بوده و به دواتداری آنان اشتغال داشته است.
بیشاز شصتسال پیش، دو فرد سرشناس به نامهای نورمحمدی و ناجی با ساخت مسجد و آسیاب گندم برای همنسلان خود، یادگاری ماندگاری در انتهای کوچه شهدای فاطمیون۲۰ به جا گذاشتند،
کوچه بلال۳۵ که به نام شهیدمجید یعقوبی نامگذاری شده، یکی از کوچههای کمجمعیت، اما پرتردد است. فعالیت چندمدرسه دخترانه شلوغی این کوچه را افزایش داده است.
خیابان طویل علویه اولین خیابان منطقه ۱۲ از سمت بزرگراه آیتالله هاشمیرفسنجانی است. بیشتر زمینهای این معبر متعلق به نیروی انتظامی بوده که به شهرداری واگذار شده است.
مردم محلی هنوز به یاد قدیم به «بوستان طراوت» که قبر شمسالدین میرکاریزی در آن قرار دارد، «پارک اماج و کماج» میگویند.
ابتداییترین کوچه خیابان شهید نوابصفوی، سالهاست محل انتظار جنازهها برای ورود به حرممطهر برای دادن آخرین سلام میت به حضرت است.