حدود پنجاه‌سال پیش، در این معبر، کوره آجرپزی معروفی به نام «سیدی» که اهالی محله در آن کار می‌کردند، وجود داشت و با رشد و توسعه محله‌ها و شهر، بساط این کوره هم جمع شد.
به بولوار ابوریحان، «میلان ششم» می‌گفتند. وجود ساختمان‌های بلند و امروزی و فضای تجاری در مسیر ورودی بولوار، باورش را سخت می‌کند که میلان ششم، یک روز قبرستان بوده است.
زمانی انتهای شهر مشهد دروازه قوچان بود، در آن زمان گاراژ‌های فعلی این حوالی کاروان‌سرا بودند، پس از آنکه شهر رشد کرد، گاراژ‌ها تبدیل به محلی برای فروش محصولات کشاورزی به ویژه غلات شد.
مطهری‌شمالی۲ در محله عامل از معابر قدیمی شهر است که از یک سمت به بولوار شهید‌مطهری و از سمت دیگر به بن‌بست مجتمع تجاری مجد منتهی می‌شود و به چرم‌فروش‌هایش مشهور است.
بزرگ خاندان نعیم‌آبادی‌ها وقتی پایش به مشهد رسیده بود، ساکن کوچه حاجی رقیه شده و شروع کرده بود به ساخت چهارطبقه؛ این ساختمان «چهار آشیانه» نام داشت.
خیابان سیدرضی۴۵، معبری فرعی در محله سیدرضی است که تا بولوار جلال‌آل‌احمد ادامه دارد و کاربری‌های متنوعی در آن فعال است. در ورودی این خیابان، تعمیر‌گاه‌های خودرو به چشم می‌خورند.
کوچه‌ای که در قدیم یکی از فرعی‌های اتصال بازار حاج‌آقاجان (شهید آستانه‌پرست) به ته‌پل‌محله بود، ضیا نام داشت. این کوچه در نقشه سال ۱۳۱۹ بدون قید نام رسم شده است.