کوچه فدائیان اسلام 18 را با نام هدایت می‌شناسند که یکی از معابر فرعی و قدیمی محله 17شهریور است. شکل‌گیری این خیابان به قناتی گره خورده است که امروز بر روی آن اداره مخابرات بنا شده است. تا اواسط دهه50 از محلات مجاور برای بردن آب به این قنات مراجعه می‌کردند.
اگر بخواهیم از خیابان‌های شلوغ منطقه6 نام ببریم بی‌شک نام پورسینا در ابتدای فهرست قرار می‌گیرد. خیابانی طویل که در ابتدای بولوار حر قراردارد. به گفته اهالی، پیش از اینکه شهر توسعه پیدا کند و به این محدوده برسد اینجا روستایی بوده به نام هدایت‌آباد اما بعدتر که توسعه پیدا می‌کند به «*بازه شیخ» معروف می‌شود.
کوچه شهید مفتح 14 یکی از فرعی‌هایی است که به بیمارستان شهیدهاشمی‌نژاد ختم می‌شود. قدیم به کوچه آسایشگاه معروف بوده است و هنوز هم بین خیلی‌ها به همین نام شهرت دارد. علت اصلی آن به زندگی جذامی‌ها در این محدوده برمی‌گردد.
خیابان نوفل‌لوشاتو تا قبل از سال 1355 پر بود از گندم‌زارهای وسیع با چند جوی آب که از قنات‌های رضاشهر سرازیر می‌شدند و به باغ‌های ملک‌آباد می‌رسیدند. وجود باغ‌های ملک‌آباد به عنوان بزرگ‌ترین لکه سبز و تنفس‌گاه شهر مشهد در یک سو، آن را خوش‌منظر و خوش‌نشین و خوش آب و هوا ساخته است...
خیابان دکتر شیخ از یک سمت به خیابان قرنی و از سمت دیگر به خیابان صاحب‌الزمان(عج) متصل می‌شود. نام این خیابان یاد پزشک نمونه، زنده‌یاد دکتر مرتضی شیخ را با خود به همراه دارد. پزشکی که خدمات و فداکاری‌هایش با گذشت سال‌ها فراموش نشده و نسل به نسل و زبان به زبان منتقل می‌شود.
زمان جنگ تحمیلی اگر اشتباه نکنم نزدیک همین میهمان‌سرا جنگ‌زده‌های جنوب از شهرستان شادگان آمده و در اینجا جمع شده بودند. همسایه‌ها به آن‌ها آب و برق داده بودند. یک تنور انتهای خانه داشتیم که زن‌ها برای پختن نان در آنجا جمع می‌شدند و دور هم نان می‌پختند.
کوچه حوض امیر (طبرسی2) که از یک‌سو به ته‌پل‌محله و نوغان و از سوی دیگر به حرم مطهر و خیابان طبرسی می‌رسد، به‌واسطه وقف مسجد و حوضی که در آن دست‌نماز گرفته می‌شد، معروف بود و با وجود اینکه دیگر خبری از حوض نیست، همچنان به همان نام قدیم تابلونویسی شهری شده است.