از سالهای قبل از انقلاب میگویند که این کوچه به نام کوچه ابومسلم معروف بوده، اینجا پر از زمین زراعی گوجه، خیار و بادمجان بوده و بیشتر ساکنان هم زراعتکاران و کشاورزانی بودند که با خانوادههایشان در این زمینها به زراعت مشغول بودند. کوچه شهید عباس خوشسیما بعد از جنگ تحمیلی این نام را به خود گرفت که به یاد یکی از شهدای ساکن این کوچه بوده است. این کوچه در مجاورت خیابان پورسینا ۶ است.
خیابان نبوت36 یکی از معابر قدیمی در محله گلشور است. از میدان امت آغاز میشود و در تقاطع خیابان شهیدسلیمی به پایان میرسد. حضور اولین ساکنان در این خیابان به دهه40 میرسد که روی زمینهای کشاورزی خانه درست کردند و رفتهرفته تعدادشان بیشتر شد. پس از چندسال با شکلگیری معبر و اتصال منازل به شبکههای آب، برق و گاز، خانوادههایی از دیگرمحلات مشهد، بهویژه دیگر شهرهای استان مانند تربتحیدریه، سبزوار و کاشمر نیز به این محدوده مهاجرت کردند و ساکن شدند.
کوچه شهیدان اعتمادی2 برگرفته از نام سه برادر شهید علی، محمد و حسن اعتمادی است. این کوچه یکی از کوچههای بااصالت منطقه محسوب و در ادامه به خیابان کلاهدوز منتهی میشود. آنچه امروزه ساکنان دیرینه را نگران کرده است از بین رفتن خانههای ویلایی قدیمی و جایگزینشدن خانههای آپارتمانی در آن است. همچنین تقاطعهایش با کوچههای شهید ابنالرضا با تصادفهای بسیاری روبهروست و اهالی برای رفع این مشکل خواستار نصب سرعتگیر در محل هستند.
خیابان اقدسیه ۳۶ و مجتمعهای مسکونیای که در دل آن جای دارد، شناسنامه محدوده تازهتأسیس الهیه هستند. این خیابان در خاطرات افرادی حضور دارد که بیشتر از ۲۵ سال گذشته به این مکان کوچ کردهاند.
خیابان شهیدکاشانی ۸ ممیز۱۳ از حدود یک قرن پیش به نام بختیاریهاست. مرحوم آیتالله سیدمحمدرضا بختیاری از قدیمیهای نوغان بود که بیشتر از امامجماعتبودنش به مردمداری شهره بود. بعد از فوت، پسرانش که راه پدر را رفتهبودند، سکونت در خانه او را بهجاهای دیگر شهر ترجیح دادند.
40سال پیش زمینهای این کوچه شبانه صاف میشدند و خانههای بدون سند یکییکی مثل قارچ از آن سبز میشدند. ساکنان این خانهها با وجود تخریبهای مداوم شهرداری در آلونکهای خود زندگی میکردند، بچههایشان را به دنیا میآوردند و بزرگ میکردند، در حالی که شرکتهای خدماتی مانند آب و برق به آنها اشتراک نمیدادند. بیآبی بیشتر از همه امان مردم را بریده بود. این بود که پیش مرجع تقلید ابوالحسن شیرازی رفتند و دست خطی از او گرفتند با این مضمون که عمل افرادی که زمینها را گرفتهاند و خانه ساختهاند، چون واقعا خانهای نداشتهاند، اشکال شرعی ندارد و دولت با آنها همکاری کند.
باید 2کوچه از بقعه محمدجواد مؤمن یا همان گنبد سبز بالا بروید که به این کوچه پررمز و راز برسید. کوچهای که تا قرن دوازدهم هجری، قسمتی از گورستانی به نام «میرهمام» بوده است. قدیمیها این معبر را با نام فروغ میشناسند. دلیلش هم به وجود دبیرستانی با همین نام برمیگردد که در این معبر وجود دارد. بعدها به درخواست خانواده سیگاری نام این خیّر بر کوچه نقش بست و حالا نام حاج محمد اسماعیل سیگاری را میتوان روی تابلو دید.