اینبار، آتش بانی خیر شد؛ آتشی که چندسال قبل با زغال قلیان به جان خانه قدیمی احمدیان افتاد، نوه او را به این فکر انداخت که خانه تاریخدار پدربزرگ را نجات دهد.
درودیوار کاهگلی سرای تاریخی احمدیانیزدی در محاصره ساختمانهای بلند و نوساز است و بیشتر غرفههای طبقه دوم آن بهدلیل مرمتنشدن رو به خرابی رفتهاند.
کلیسای مسروپ مقدس که مردم مشهد آن را به نام کلیسای میدان ۱۰ دی میشناسند قدمتی ۷۶ ساله دارد که از ۲۵ مرداد ۱۳۸۴ در فهرست آثار تاریخی فرهنگی کشور به ثبت رسیده است.
وضع آبانبار تشکری را در یک کلمه خلاصه میکنند: «بحرانی». همان بحرانی که به سراغ این آبانبار ۱۵۰ ساله آمده است؛ بنایی که عمر آجرهایش به دوران قاجار بر میگردد.
یکی از کارهایی که قبل از انقلاب در مسجد صاحبالزمان (عج) انجام میشد، دعوت و پاسخگویی به گردشگران غیرمسلمان بود.فقط در ۲ سال ابتدایی دهه ۵۰ از میان ۲۰۰ توریست، ۷۲ نفر مسلمان شدند.
تاریخچه خانه تاریخی احمدیان بهعلت نبود کتیبه، چندان روشن نیست، اما باتوجهبه مستندات شفاهی و شیوه معماری آن میتوان گفت که قدمت این خانه به دوره پهلوی اول میرسد.
قدیمیها میگویند تا چندین سال پیش کتبیههایی در انبار بود که ثابت میکرد آبانبار وقف نوادگان میرزا علی اصغر الحسینی است، اما آنچه در کتب تاریخی آمده است، ساخت بنا را به نخستین سال سلطنت شاه عباس منسوب کرده است.