کتیبه نادری با ابعاد یک در ۲.۵ متر، که بر سینه کوهی بلند حک شده است، در تنگه ارغوان‌شاه قرار دارد. روی کتیبه ۲۴ بیت شعر به زبان ترکی و فارسی با یک خط نستعلیق خوش، حجاری کرده‌اند.
بنای قدیمی خلج به نام «اقامتگاه خلج» سال ۱۳۸۲ ثبت آثار ملی ایران شد و مربوط به عهد صفوی است. نشانی‌اش این است: «انت‌های خیابان خلج، روستای خلج.»
اینجا شبه‌روستایی است که بین راه مانده است. میان آبادانی مشهد و اولین روستای خلج گیر افتاده است. هنوز خاطره حضور در مشهد در ذهنت کمرنگ نشده است که به این روستا می‌رسی. فضایی دل‌نشین برای عبور و سخت برای زندگی!
اینجا انگار یک خراسان کوچک است. از هر شهرش کسی اینجا هست. یکی از تربت‌جام و دیگری از تربت‌حیدریه، یکی از نیشابور و دیگری از قائن، یکی از تایباد و دیگری از باخرز، یکی از مشهد و دیگری از اطراف‌واکنافش.
مهدی طاهری که حوالی ورودی بست شیخ‌طوسی مشغول راهنمایی زائران است، با داشتن مدرک کارشناسی‌ارشد و سابقه تدریس در دانشگاه، فضای خدمت و نوع روابطش با مراجعه‌کنندگان به باجه راهنمای زائر را به‌گونه‌ای سروسامان داده است که حالش خوب است و این حال خوب را با زائر و مجاور به اشتراک می‌گذارد.
روایتی از سفرنامه‌های تصویری به‌جامانده از روزگار کهن که سندی برای زیارت امام‌رضا (ع) بوده است.
یک هفته است مقیم (!) کوچۀ «باغ خونی» شده‌ام. می‌آیم و می‌روم. پشت دری می‌ایستم که نگهبان از آن‌سویش می‌گوید: «به ثانیه هم نمی‌شود!». منظورش را من خوب فهمیده‌ام؛ درِ باغ به‌روی هیچ شهروندی باز نمی‌شود.