این کاوش قطعا میتواند بسیاری از نقاط تاریک تاریخ خراسان را روشن کند؛ و شاید مهمترینش احتمال کشف یکی از سه آتشکده مهم دوره ساسانی یعنی «آذربرزینمهر» باشد که تا هنوز ناپیداست.
دهه۴۰ که محدودههای بولوار سجاد و امامت مسکونی نبود، کسی هم برای پیادهروی دور پارک نمیآمد، اما هرچه این محدودهها آبادتر شد، پارک هم شلوغتر شد و رفتهرفته فرهنگ پیادهروی بین مردم رواج یافت.
برای ساخت یک جارو ابتدا باید برگهای اضافۀ جارو جدا شود؛ سپس، جاروها را به مدت ۶ ساعت درون آب قرار میدهند تا در موقع تولید، حالت شکنندگی نداشته باشد.
اینبار، آتش بانی خیر شد؛ آتشی که چندسال قبل با زغال قلیان به جان خانه قدیمی احمدیان افتاد، نوه او را به این فکر انداخت که خانه تاریخدار پدربزرگ را نجات دهد.
درودیوار کاهگلی سرای تاریخی احمدیانیزدی در محاصره ساختمانهای بلند و نوساز است و بیشتر غرفههای طبقه دوم آن بهدلیل مرمتنشدن رو به خرابی رفتهاند.
وضع آبانبار تشکری را در یک کلمه خلاصه میکنند: «بحرانی». همان بحرانی که به سراغ این آبانبار ۱۵۰ ساله آمده است؛ بنایی که عمر آجرهایش به دوران قاجار بر میگردد.
یکی از کارهایی که قبل از انقلاب در مسجد صاحبالزمان (عج) انجام میشد، دعوت و پاسخگویی به گردشگران غیرمسلمان بود.فقط در ۲ سال ابتدایی دهه ۵۰ از میان ۲۰۰ توریست، ۷۲ نفر مسلمان شدند.