خادم تکیه که از خاندان اقوام‌شکوهی است، می‌گوید: «این ساختمان اصلا در نداشت و دورتادور غرفه‌ها به یکدیگر راه داشت که مردم می‌نشستند پشت در حسینیه حصیر و پلاس می‌انداختیم تا روضه‌خوانی را بشنوند».
وسعت بوستان ۱۰۰ هکتاری کوهسنگی و طبیعت زیبایش سبب شده تا هر گردشگری که به مشهد می‌آید حتماً سری به این بوستان بزند.
منزل خاندان بشیرنژاد، معماری درخورتوجهی دارد، فرزند ششم خانواده، برای قبولاندن حرفش، ما را به طبقه دوم خانه می‌برد و شروع می‌کند به بالا و پایین پریدن. سقف طبقه پایین، زیر پایمان مانند خمیری نرم، می‌لرزد.
زائران غیرایرانی دوست‌دار سوغاتی با موضوع سردار سلیمانی هستند.کالا‌هایی مانند تندیس، قاب‌عکس، فرش دست‌بافت، بج سینه و... را بسیاری از عرب‌هایی که به مشهد سفر می‌کنند، می‌پسندند و می‌خرند.
کارخانه‌ای که ۷۰ سال، صدای سوتش، حس زندگی و تلاش در مشهد ایجاد می‌کرد، حالا آن‌قدر خاک خورده و سوت و کور است که حتی نمی‌توان بازسازی‌اش را تصور کرد.
طرح اولیه مجتمع جهانگردی محله پروین اعتصامی در جلسه توجیه گردشگری که سوئیسی‌ها در دهه ۴۰ برای ایرانیان برگزار کردند، داده شد. در دوران قبل از انقلاب این محل در مسیر جاده ابریشم واقع شده بود.
موسسه تحقیقاتی محیط‌زیست و گردشگری «آوای طبیعت زاگرس» به‌عنوان سازمانی مردم‌نهاد (سمن) و علاقه‌مندان به حفظ محیط‌زیست، از شهریور ۱۳۹۲ به‌طور رسمی و جدی کارش را شروع کرد.