الله وردی‌خان، از ارامنه گرجستان بود و پس از اینکه به اسارت درآمد، چندبار فروخته و عاقبت به جرگه غلامان شاه‌تهماسب یکم وارد شد و اینجا بود که به اسلام گروید و از سپهسالاران و رجال سیاسی شد.
دلیل نام‌گذاری محله به‌نام بلال حبشی به داستان بازدید حجت‌الاسلام‌والمسلمین قرائتی برمی‌گردد. او مسجدمحوری محله را به روحیه بلال حبشی ساکنانش تعبیر کرد.
در اسفند سال ۱۳۴۳ خورشیدی، مهندس شهرستانی، شهردار وقت مشهد که از خرداد همان سال این مسئولیت را برعهده گرفته است، می‌خواهد بوستانی شایسته شهر امام‌رضا (ع) بسازد.
کوچه بهاءالتولیه که اکنون تابلوی «ته‌پل‌محله ۶» و «شهید سعید سروقدی» در ابتدای آن دیده می‌شود، یکی از نقاط سبز نقشه دالمج است که باغ‌های آن جای خود را به خانه‌ها داده است.
اولین کالای صادراتی مشهد هرکاره است؛ همان سنگی که به دعای امام‌رضا (ع) در بدو ورود به این شهر، برکت یافته است.
آنچه حسین حسن‌پور به گردآوری آن مشغول بوده را نمی‌توان عتیقه یا زیرخاکی نامید، بلکه او را می‌توان صاحبِ مجموعه‌ای (کلکسیونری) از اشیایی دانست که در زندگی دو سه نسل قبل، کاربرد داشته است.
از آن همه شکوه و زیبایی ۲ بنای تاریخی در حرم رضوی، امروز تنها دو بنا به یادگار مانده است که در قلب اماکن متبرکه چشم نوازی می‌کنند و میراث روزگار پرعظمت رونق مدارس علمیه در جوار روضه منوره هستند.