غلامرضا جعفری‌نسب، یکی از اهالی محله تلگرد دست به کار شده و با بازسازی خانه‌ای متروکه مربوط به دهه ۱۳۳۰ پرمکاشفه‌ترین جایی را در منطقه ساخته که آدم‌های عاشق گذشته می‌توانند در آن قدم بگذارند.
سیدسعید طباطبایی‌نایینی در سال ۱۳۳۲ خورشیدی تصمیم می‌گیرد باقیات‌صالحاتی از خود به‌جا بگذارد و نخستین گزینه‌اش، ایجاد یک کتابخانه است.
نجمه باباغیبی در بخش نسخ خطی و کتب نفیس کتابخانه عمومی مرکزی امام خمینی(ره) می‌گوید: بیشتر افرادی که به ما مراجعه می‌کنند، محققانی هستند که برای تکمیل تحقیقاتشان به اسناد تاریخی معتبر نیاز دارند.
نخستین دوربین‌های عکاسی در دوره قاجار به ایران آمدند، با این حال بسیاری از عکس‌های ثبت‌شده از آن دوران را دوربین عکاس‌های خارجی، ماندگار کرده است.
میان مشهدی‌ها، نام شیخ‌طبرسی بیش از همه تداعی‌کننده نام یکی از خیابان‌های اصلی شهر است و مانند بسیاری از عناصر هویتی شهر، آن را خوب نمی‌شناسیم.
نوکاریز کمبود‌های بسیاری همچون نداشتن فضای سبز و مرکز درمانی دارد. بلاتکلیفی اراضی بایر و وجود انبارهای ضایعات هم بلای جان مردم شده است.
دانشگاه فردوسی مشهد سال۱۳۲۸شمسی، با تبدیلِ آموزشگاه عالی بهداری به دانشکده پزشکی، تاسیس شد. این دانشگاه در دوران پهلوی از نظر علمی و آکادمیک زیر نظر دانشگاه جرج‌تاون آمریکا قرار داشت.