فریدون مالکیتلخابی یکی از معمارانی است که روح خانههای تاریخی در عمق وجودش همیشه جاری است. او بیش از دو دهه است سرنوشت شغلیاش را در لابهلای خشتخشت خانههای تاریخی مشهد یافته است.
راسته بازار نوغان، یکی از کهنترین بافتهای ایران که قدمتش را تا ۱۵۰۰ سال هم میدانند، مجموعهای از کوچهها و خانههایی که نامشان مثل پاییز شاعرانه است.
قصه عروسیهای پرشماری که خانه حسنزاده میزبان آنها بود را محمدرضا دهقان و عموی بزرگش به یاد میآورند: تقریبا همه عروسیهای فامیل و همسایهها داخل همین خانه دلباز و زیبا با آن حوض مصفای وسط حیاطش برگزار میشد.
صاحب اولیه خانه پریشانی، تاجری بهنام نعیمی اهل نوغان بود. بعدها در سال۱۳۶۷، پدرم که شیفته معماری خانه شده بود، آن را با مبلغ یکمیلیونودویستهزار تومان خرید. چند دانگ از خانه هم به نام مادرم ثبت شد.
خانه توکلی در خیابان شهیدنوابصفوی ۷ با اُرسیهای قاجاری، آجرچینیهای زیبا و ساختمان قرینه بینقصش درمیان خانههای تاریخی مشهد شاخص است.
خانه اصالت حدود هفتصدمتر وسعت دارد و شامل هفت واحد اقامتی است؛ هرکدام از این اتاقها، دنیایی خاص برای خودش دارد. این خانه روزگاری محل زندگی آیتالله سرابی بوده است؛ شخصیتی که نامش برای قدیمیهای محله سعدی آشناست.
بد نیست بدانیم اطلاعاتمان درباره معروفترین خانه تاریخی مشهد پر است از اشکالات و، اما واگرهایی که مثل یک ویروس در فضای اینترنت تکثیر شده است و حالا دیگر تشخیص درست از نادرست سخت به نظر میرسد.






