مغازه لوازم‌التحریر جواد کریمی در حر ۱۶، محل دیدار دانش‌آموزان و معلمان قدیمی محله بعد از ۳۲ سال شده است.
محله کنه‌بیست تا سال ۱۴۰۰به‌نام محله موعود شناخته می‌شد، از آنجاکه مسیردسترسی به روستای کنه‌بیست از دل این محله می‌گذشت، به کنه‌بیست تغییرنام داد. مهمترین کاربری کِنه‌بیست، مسکونی و کشاورزی است و نرخ زاد و ولد در آن، بالاست، به‌طوری‌که هفتمین محله پرجمعیت شهر مشهد است. وجود کوچه‌های باریک و نامنظم شهری معضل جدی این محله است.
به گفته یحیی تاجی، سیستم ارباب‌رعیتی در قلعه‌ساختمان حاکم بود و چند ارباب در شهرک شهید‌رجایی سکونت داشتند. خلیل مؤمنی ارباب محله آنها مردی است که هنوز می‌توان نام او را از زبان قدیمی‌ها شنید.
پاوا پیش از این، از طریق جاده‌ای قدیمی و فرعی در کنار دروازه پایین‌خیابان، به مشهد راه داشت؛ جاده‌ای که در مسیر چند کیلومتری خود از مزارع و روستا‌هایی مانند «ساختمان»، «بازه‌شیخ» و «مهدی‌آباد» می‌گذشت. اما اکنون راه دستیابی به پاوا، مسیری است که از خیابان «آوینی ۵۹» می‌گذرد.
حسن محمد‌دوست می‌گوید: خیلی وقت است آسیاب کار نمی‌کند و اکنون خبری از مجرا‌های آب و سنگ زیرین آسیاب نیست. تنوره آن تخریب و سنگ رویین آن هم جابه‌جا شده است. با ورود به دخمه گنبدی با تکه سنگ رویین آسیاب روبه‌رو می‌شویم که به دیواری تکیه داده است.
مسجد ابوالفضلی‌ها حالا برای اهالی شبیه صندوقچه‌ای ارزشمند و پر‌خاطره است، مکانی که قلب محله محسوب می‌شود و برای همسایه‌ها مرکزیت دارد.
این چهار پیرمرد، با کوله‌باری از تجربه حالا به این نقطه رسیده‌اند، به این کارگاه کوچک بیست‌متری و یک دار قالی.