کوچه شهید شوشتری ۱۰ حدود یک‌دهه پیش در طرح خیابان‌کشی‌های جدید از بن‌بست خارج شد. قبل از آن، از سمت پنجراه و ابتدای فرعی شیخ‌برپا راه داشت و نامش در کلام پیر‌های محل، «حیدر خردو» بود.
محله پایین خیابان به دستور شاه‌عباس اول صفوی به‌طول یک کیلومتر از حرم مطهر تا دروازه پایین‌خیابان ایجاد شد. از آن‌جا که بخش انتهایی خیابان اصلی شهر در این محله قرار داشت، مردم مشهد به این محله «ته خیابون» می‌گفتند. اکنون بسیاری از هتل‌های معروف مشهد در پایین خیابان قرار دارد.
از حدود پانزده سال قبل با خرابی سه مدرسه قدیمی فعال در خیابان ۱۷ شهریورشمالی ۷، پی مدرسه‌های نوین گذاشته شد، اما بعد از اسکلت‌بندی و بالارفتن دیوار‌ها همه‌چیز رها شد و حالا پاتوق معتادان شده است.
به‌گفته علی قارونی، هیئت کرمانی‌ها بزرگ‌ترین هیئت پایین‌خیابان بود. این حسینیه هرسال با آغاز ماه عزا خیمه سنتی در حیاط برپا می‌کند و مشتاقان بسیاری را گردهم می‌آورد.
حاج سیدمهدی میرصدرایی یک داستان عاشقانه پلیسی از سرقت علمش دارد. علمی که از کودکی عاشقش بوده و تمام دار و ندارش را خرج آن کرده اما مدتی اسباب و نماد‌های عتیقه‌اش به سرقت می‌رود.
کوچه‌ای که این روز‌ها با عنوان «شهید‌جعفر نهاوندی» تابلو خورده است، روزگار قبل‌از‌مشروطه را به خود ندیده است؛ اما در همین دوران اندک هم به نام‌های مختلفی مشهور شده که رایج‌ترین آنها «حاج حسن» است.
محمدجواد سکندرزاده، معروف به «آقای راد» از سال ۱۳۷۰ تاکنون هرسال شام غریبان هیئتش را از در همین خانه برای عرض تسلیت به امام‌رضا (ع) راهی حرم‌مطهر کرده و خانه‌اش را نفروخته است تا این مراسم را هر سال به‌جا بیاورد.
آن‌طور که مقصود ایرانمنش روایت می‌کند، این عزاداری سنتی در آذربایجان قدمتی بیش از چهارصد سال دارد و همچنان در محرم به‌یاد شب‌های کربلا پرشور برگزار می‌شود؛ مراسمی که سرمشقی از کار‌های حبیب‌بن‌مظاهر است.