خیابان فرعی شهید شوشتری ۱۰ را مشهدی‌ها با نام کوچه «حاج‌ابرام»، خیر و واقف حمام موجود در این مسیر می‌شناسند.
محله پایین خیابان به دستور شاه‌عباس اول صفوی به‌طول یک کیلومتر از حرم مطهر تا دروازه پایین‌خیابان ایجاد شد. از آنجا که بخش انتهایی خیابان اصلی شهر در این محله قرار داشت، مردم مشهد به این محله «ته خیابون» می‌گفتند. اکنون بسیاری از هتل‌های معروف مشهد در پایین خیابان قرار دارد.
بخش دندان‌پزشکی این درمانگاه خیریه خطیب به همت دکتر محمدعلی کاری و همسرش، دکتر ماهرخ فعال شده است. آن‌ها نسل اول دندانپزشکان مشهد هستند.
شهید شوشتری ۷ امروز فقط در یک کوچه خلاصه می‌شود. این کوچه که در طرح نوسازی خیلی کوچک و جمع وجور شده بود، قبل از کشیدن این بولوار چندین فرعی به نام‌های سیاه آب، پی آب، منبع آب و خارکن‌ها داشت.
در دیزی‌سرا انواع غذا‌ها به مشتری ارائه می‌شود از اُملت گرفته تا تخم‌مرغ، دیزی و غذا‌های مشابه، از همین رو باید کسی که می‌خواهد وارد این‌کار شود، آشپزی بلد بوده و با طعم‌ها آشنا باشد.
کوچه ساربان‌ها که حالا روی تابلوهایش، «نواب‌صفوی ۱۲» و «شهید صفار شاهرودی» نوشته شده است، روزگاری نخستین پاتوق و استراحت‌گاه کاروان‌های تجاری و زیارتی در مشهد بود.
حسین افخمی‌روغن‌گیران که ۱۷ سال بیشتر نداشت، نباید آنجا می‌بود؛ پدرش اجازه عزیمت به جبهه را به او نداده بود و او قاچاقی و با رضایت‌نامه جعلی راهی میدان جنگ شده بود. آن روزها، اما خیالش راحت بود.
وحدت ۱۹ صدسال پیش به نام کوچه اول بهره معروف بود. بعد‌ها به‌دلیل اتصالش به کوچه باغ دولاب، این نام را گرفت و با احداث مدرسه انوشیروان در شش دهه پیش، به‌نام مدرسه شهره شد.