مزرعه گل‌ختمی یا با املای قدیمی‌اش، «گل‌خطمی»، یکی از شناخته‌شده‌ترین مزارع بیرون باروی شرقی مشهد بود که در سال۱۳۴۰ خورشیدی رسما به قسمتی از شهر تبدیل شد و اراضی آن گستردگی زیادی داشت.
پیشینه این محدوده به قرن‌ها قبل ازسکونت کارگران کارخانه نخریسی برمی‌گردد. دست‌کم از سال ۱۰۷۸ قمری نام «گل‌خطمی» در متون‌تاریخی آمده است. هویت محله کارگران به‌واسطه سکونت کارگران کارخانه نخریسی در سال‌های آخر دهه۵۰ شکل گرفت. این محله نزدیک به چهارصد کوچه بن‌بست دارد که در میان محلات مشهد خاص است.
هویت محله کارگران به‌واسطه سکونت کارگران کارخانه نخریسی در سال‌های آخر دهه ۵۰ شکل گرفت. در آن سال‌ها به‌دلیل نزدیکی این محدوده به کارخانه نخریسی، زمین‌هایی به رایگان از طرف کارخانه به کارگران واگذار شد.
زهرا شفاهی تعریف می‌کند: در همان لحظاتی که پرچم در دوره قرآن می‌چرخید، یکی از خدام دست به جیب برد و برگه‌های افطاری را بین حاضران توزیع کرد. هنگامی‌که به من و دخترم رسید، لبخندی زد و یکی از کارت‌های غذا را روی پتوی دخترم بهاره گذاشت.
مؤسسه خیریه علی‌بن موسی‌الرضا (ع) محله کارگران ۴۰ ساله شد. ویژگی مهم این خیریه، فعالیت پررنگ بانوان در آن است که یکشنبه‌های هر هفته دور هم جمع می‌شوند.
چمن۳۱ از کوچه‌هایی است که هنوز هم حال و هوای قدیمش را دارد. این کوچه با همان خانه‌های کوچک ویلایی، شما را به گذشته می‌برد. به گفته اهالی از سال۱۳۵۰ به بعد، آبادی به اینجا آمده است.
حسن و حسین عسگری‌مقدم در کنار هم در قطعه شهدای بهشت رضا (ع) در خاک آرام گرفته اند. پدرشان از غصه فرزندانش سکته کرد و به رحمت خدا رفت، اما مادر سال‌ها با یاد آن‌ها زندگی می‌کرد.
دیدن قطار آن‌هم درحال گذر از تونل شست‌وشو، تجربه تازه‌ای است. شاید شبیه وقتی که نخستین‌بار آب در کارواش به تن خودرو خورد، ولی اینجا از کف و پودر خبری نیست.