زهره صداقتسلطانآبادی خیاطی ماهر و یک کارآفرین است که تولیدات کارگاهش را به کشورهای عربی و شرق آسیا صادر میکند و برای ۲ هزار بانوی سرپرست خانوار ایجاد اشتغال کرده است.
پیشینه این محدوده به قرنها قبل ازسکونت کارگران کارخانه نخریسی برمیگردد. دستکم از سال ۱۰۷۸ قمری نام «گلخطمی» در متونتاریخی آمده است. هویت محله کارگران بهواسطه سکونت کارگران کارخانه نخریسی در سالهای آخر دهه۵۰ شکل گرفت. این محله نزدیک به چهارصد کوچه بنبست دارد که در میان محلات مشهد خاص است.
کوی کارگران یکی از آن محلاتی است که نامش اتفاقا هم با شغل و هم با اصلیت تعدادی میوهفروش طبسی گره خورده است، بهطوریکه پیر و جوان و کوچک و بزرگ، اینجا را به خانواده میوهفروشان و طبسیها میشناسند.
بخشی از زمینهای کشاورزی عباسآقا در محله کوی کارگران برای گلکوچک بچههای محله به شهرداری سپرده شد تا هموار شود. درآن زمین خیلیها فوتبالیست شدند که حمید صداقت ازجمله آنهاست.
برادران علیپور را بهدلیل سفرهای زیادی که رفتهاند، به نام دو قلوهای جهانگرد میشناسند، برادرانی که در خانهشان کلی عکس و عتیقه و یادگاری و سند و مدرک از کارخانه نخریسی، محله و پدر و مادرشان به چشم میخورد.
مزرعه گلختمی یا با املای قدیمیاش، «گلخطمی»، یکی از شناختهشدهترین مزارع بیرون باروی شرقی مشهد بود که در سال۱۳۴۰ خورشیدی رسما به قسمتی از شهر تبدیل شد و اراضی آن گستردگی زیادی داشت.
هویت محله کارگران بهواسطه سکونت کارگران کارخانه نخریسی در سالهای آخر دهه ۵۰ شکل گرفت. در آن سالها بهدلیل نزدیکی این محدوده به کارخانه نخریسی، زمینهایی به رایگان از طرف کارخانه به کارگران واگذار شد.
زهرا شفاهی تعریف میکند: در همان لحظاتی که پرچم در دوره قرآن میچرخید، یکی از خدام دست به جیب برد و برگههای افطاری را بین حاضران توزیع کرد. هنگامیکه به من و دخترم رسید، لبخندی زد و یکی از کارتهای غذا را روی پتوی دخترم بهاره گذاشت.