روز نهم دی‌ماه ۱۳۵۷، گروه‌هایی از اقشار مختلف مردم ابتدا در بیوت آیات سید عبدالله شیرازی، سیدحسن طباطبایی‌قمی و سیدمحمدکاظم اخوان‌مرعشی اجتماع می‌کنند و بعد از سردادن شعار‌هایی علیه حکومت، راهپیمایی آغاز می‌شود.
بتول چراغچی از شهدای انقلاب در ۵۱ سالگی در مبارزه با نظام ستمشاهی در مشهد مقدس به شهادت رسید. او اولین شهید خانواده، عمه شهیدولی‌الله چراغچی و مادر شهیدامیرمحمد روشن‌روان است.
گلوله‌ای نصیب جمشید مهدوی‌کوچکسرا شد. می‌گوید: «اشهدم را گفتم و از حال رفتم. من را انداخته بودند در یک ژیان و به بیمارستان شاه‌رضا رسانده بودند. با آخرین رمقی که داشتم، اسمم، راه‌آهن و کوچه به‌آفرین را گفته بودم.»
روزنامه‌های مشهد در شروع دی‌ماه۱۳۵۷ هنوز در اعتصاب هستند که اتفاقات مهمی در مشهد می‌افتد؛ اتفاقاتی که بیشتر آنها به درگیری ۲۳آذر انقلابی‌ها و طرف‌داران حکومت در بیمارستان شاه‌رضا مرتبط است.
سید اسماعیل آموزگار از خاندان مطبوعاتی آموزگار و یکی از روزنامه‌نگاران باسابقه خراسانی در روز‌های اعتصاب دوم مطبوعات، همراه مردم مشهد در مبارزه‌های داخل شهر شرکت داشت و یادداشت‌هایی از رویداد‌های آن روز‌ها تهیه کرد.
آبان سال۱۳۵۷ در شهر مشهد، ماه مبارزات نرم مردم علیه نظام شاهنشاهی است؛ در این ماه، مردم مبارز به شکل‌های مختلفی تلاش می‌کنند قدرت حاکم بر شهر را تضعیف کنند.
نهم و دهم دی ۱۳۵۷، از روز‌های خونین و فراموش‌نشدنی در تاریخ تحولات اجتماعی مشهد است، زیرا در آن روز‌ها ده‌ها نفر از مبارزان مسلمان را نیرو‌های رژیم پهلوی به خاک‌وخون کشیدند.