برات شیری سرمایه زندگی‌اش را وقف ساخت مسجد کرد 
نردبان شیء شاعرانه‌ای است! 
نرگس برای حفظ قرآن یک سال مرخصی تحصیلی گرفت
نرگس مشیری می‌گوید: آرامش، سهم بزرگ من از انس با آیه‌های قرآن است؛ آرامشی که وصف‌کردنی نیست. در شرایط بحرانی زندگی، من نسبت‌به بقیه آرام‌تر و صبورتر‌م و این برایم نعمت بزرگی است.
وقتی با نرگس مشیری، حافظ کل قرآن، آشنا شدم، نمی‌دانستم او در‌زمینه نگارگری هم حرفی برای گفتن دارد؛ دختر هجده‌ساله‌ای که لبخند از لبانش جدا نمی‌شود.
نرگس حفظ قرآن را از پنج‌سالگی شروع کرده و آهسته و مداوم همه این کتاب آسمانی را حفظ کرده است. این دختر قرآنی، سال گذشته توانسته مدرک حفظ قرآن را که معادل کارشناسی رشته علوم قرآن و حدیث است، از سازمان تبلیغات دریافت کند.
قرآن را با بازی یاد گرفتم
وقتی نرگس پنج‌ساله بود، یکی از خانم‌های فامیل که در دارالقرآن حرم رضوی قرآن تدریس می‌کرد، او و چند‌نفر از دختر‌های فامیل را در خانه‌اش جمع کرد تا به آنها حفظ قرآن را یاد بدهد. شیوه تدریس این‌طور بود که آنها همراه بازی قرآن را یاد می‌گرفتند.
نرگس این موضوع را نقطه قوت سال‌های یادگیری‌اش می‌داند و از روز‌هایی که پشت سر گذاشته است، به شیرینی یاد می‌کند؛ «خانم مریم‌سادات احمدزاده اولین مربی حفظ قرآنم بود. او برای هر سوره‌ای که حفظ می‌کردیم، هدیه‌ای به ما می‌داد. سر کلاس بچگی می‌کردیم و حتی زمانی به بازی اختصاص داشت. بازی و هدیه‌های رنگارنگ سبب می‌شد هرهفته ذوق و شوق زیادی برای رفتن به کلاس داشته باشم. حدود دو‌سال طول کشید تا جزء ۳۰ قرآن را زیرنظر این استاد حفظ کردم.»
یک سال مرخصی تحصیلی
در دوازده‌سالگی در طرح حفظ یک‌ساله قرآن شرکت کرد، اما در آزمون ورودی‌اش پذیرفته نشد؛ «بدون اینکه استادی داشته باشم تا پانزده‌سالگی یازده‌جزء را حفظ کردم، اما موضوع حفظ یک‌ساله گوشه ذهنم مانده بود و منتظر فرصت مناسبی بودم تا دوباره در آزمونش شرکت کنم. در سال ۱۴۰۰ این فرصت برایم پیش آمد.»
نرگس یک سال مرخصی تحصیلی گرفت و حفظ فشرده قرآن را در پانزده‌سالگی با مؤسسه «بضعه‌المصطفی» شروع کرد. برنامه حفظ این مؤسسه به نظر نرگس فشرده نبود. از ساعت ۷ صبح تا ۱۲:۳۰ ظهر برای تعلیم و آموزش در مؤسسه بود و ظهر به خانه برمی‌گشت.
این حافظ قرآن می‌گوید: برخی از مؤسسات حفظ محیط بدون انعطافی دارند. بسیاری از دوستانم را می‌شناسم که به‌دلیل این شرایط در میانه کار حفظ، همه‌چیز را رها کردند. اینکه ما می‌توانستیم در‌کنار خانواده و از حمایت آنها برخوردار باشیم، نقطه قوت این مؤسسه بود.
دو‌سال طول کشید تا جزء ۳۰ قرآن را زیرنظر این استاد حفظ کردم
او در‌کنار حفظ قرآن، به کار‌های عادی‌اش می‌پرداخت، مانند یک دختر عادی به میهمانی می‌رفت و از هیچ‌کدام از تفریحاتش در‌کنار خانواده چشم‌پوشی نمی‌کرد؛ «بسیاری از دوستان و اطرافیان تصور می‌کنند کسی که قصد حفظ یک‌ساله قرآن را دارد، باید مدام مشغول قرآن‌خواندن و حفظ‌کردن باشد. اما من در همان ایام حفظ به کلاس نگارگری می‌رفتم و زمانی را هم به تمرین در این زمینه اختصاص می‌دادم.»
صبوری، نعمت انس با قرآن
آرامش، سهم بزرگ من از انس با آیه‌های قرآن است. این جمله را نرگس می‌گوید و ادامه می‌دهد: قرآن باعث ایجاد آرامش در من شده است؛ آرامشی که وصف‌کردنی نیست. در شرایط بحرانی زندگی که برای هر آدمی پیش می‌آید، من نسبت‌به بقیه آرام‌تر و صبورتر‌م و این برایم نعمت بزرگی است.
همیشه به دوستانم توصیه می‌کنم که قرآن بخوانند تا از مهم‌ترین موهبتش که صبر و آرامش است، برخوردار شوند؛ به‌ویژه این روز‌ها با پیچیده‌شدن زندگی و مشکلاتی که وجود دارد، همه ما به این آرامش نیاز داریم. گذشته از این، وقتی با قرآن مأنوس می‌شوی، ناخودآگاه رفتار آدم تحت‌تأثیر قرار می‌گیرد؛ مثلا بسیاری از رفتار‌ها از انسان سر نمی‌زند و خیلی از منکر‌ها را انجام نمی‌دهد.
روزی که برای حفظ کل امتحان دادم
پر‌استرس‌ترین موقعیت زندگی‌اش را روزی می‌داند که برای حفظ کل آزمون داده است، مقابل چندین استاد که هر‌کدام سؤال‌های مختلفی می‌پرسیدند و او باید سریع به آنها پاسخ می‌داد؛ «سال گذشته آزمون دادم. وقتی اعلام کردند در آزمون پایان دوره قبول شده‌ام، از خوشحالی روی پاهایم بند نبودم و دوست داشتم تا خانه پرواز کنم.»
او امسال در کنکور سراسری شرکت کرده و هدفش قبولی در رشته پزشکی است. از‌سویی نگارگری را که از کودکی شروع کرده است، می‌خواهد به سرانجام برساند و تا درجه ممتازی پیش برود. برای حفظ نهج‌البلاغه هم که دوره‌ای چهارپنج‌ساله دارد، برنامه‌ریزی کرده‌است.
نگارگری و قرائت قرآن
نرگس از دوران کودکی به نقاشی علاقه داشت و در کلاس‌های آموزشی، سبک‌های مختلفی را هم امتحان کرد، اما هیچ‌کدام از سبک‌های نقاشی او را قانع نکرد تا اینکه با نگارگری آشنا شد و استعدادش را در این زمینه دید. با بررسی‌های خانواده، استادی را که در این زمینه حرفه‌ای باشد، یافت و در کلاسش شرکت کرد.
او با نگارگری آرامش را تجربه کرده است و از آن لذت می‌برد. نرگس دراین‌باره می‌گوید: حالا که فراغت بیشتری دارم، می‌خواهم نگارگری را جدی‌تر دنبال کنم. به نظرم تلفیق کتابت قرآن و نگارگری بسیار لطیف و زیباست.
استعداد فرزندتان را کشف کنید
«برای فرزندانتان وقت بگذارید.» این جمله کلیدی صحبت‌های پدر نرگس است. محمد‌کاظم مشیری می‌گوید: والد‌شدن با یک تعهد همراه است؛ تعهدی که هرگز نباید از زیر بار آن شانه خالی کرد و آن تعهد، وقت‌گذاشتن برای فرزند است. پدر نرگس می‌گوید: تنها کاری که در این راه برای فرزندش انجام داده، این است که استعدادش را کشف کرده و در حد معمول برایش هزینه کرده است.
او معتقد است فرزندان اول مانند نرگس، الگوی سایر فرزندان یک خانواده هستند؛ همان‌طور‌که نرگس باعث شده است خواهرش مسیرش را خیلی زودتر در حفظ پیدا کند و تا یک سال آینده او هم حافظ کل قرآن شود.
مشیری ادامه می‌دهد: ما به‌عنوان والدین، مسیری را که فرزندانمان انتخاب می‌کنند، برایشان هموار می‌کنیم. به آنها نمی‌گوییم خواستمان چیست؛ می‌خواهیم آنها بر‌طبق خواسته خودشان و استعدادی که دارند، پیش بروند.
* این گزارش سه‌شنبه ۱۶ مردادماه ۱۴۰۳ در شماره ۵۷۶ شهرآرامحله منطقه ۷ و ۸ چاپ شده است.
لینک کوتاه
ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
