نشانه‌های قدیمی در کوچه میرزاخان

در اولین نقشه‌ای که دالمج در سال ۱۲۴۸ خورشیدی از مشهد کشیده، فقط یک کوچه بعد از تکیه مروی‌ها ترسیم شده که نزدیک باغ‌های کشاورزی است. این بدان معنی است که آن زمان هنوز کوچه رضوان ۸ کنونی در نزدیکی تکیه شکل نگرفته بود.

کوچه‌ای که وقتی مرحوم حاج‌مهدی نوحه‌خوان (ریخته‌گرزاده) از اهالی قدیم کوچه، می‌خواست از آن بگوید، به نام میرزاخان اشاره می‌کرد و نمی‌دانست عقبه نام به چه کسی می‌رسد. این کوچه از سال ۱۳۹۸ با افتتاح بولوار رضوان تابلو رضوان ۸ را گرفت و هنوز تابلو قدیمی‌اش به نام شهید قانعی ۱ روی دیوار است.

در این کوچه همه ستون‌های برق همان چوبی‌های قدیم هستند و آقای شریفی می‌گوید: این چوب‌ها که نزدیک دیوار خانه‌ها قرار دارد، نسبت به ستون‌های بتنی امنیت بیشتری دارد، چون جای پا برای بالارفتن ندارد.

این خانه متعلق به آقای گرایلی است که اکنون ساکن ایران نیست. او خانه‌اش را پنجاه سال به سیدابراهیم سپرده بود. سید هم که همیشه از توت آن به مردم می‌بخشید، سال ۱۳۹۶ از روی همان درخت افتاد و فوت کرد.
بعد از آن، خانه دست طلبه‌های پاکستانی و هندی برای برگزاری جلسات و مراسم‌های مذهبی است.

علیرضا یعقوبی از سال ۱۳۷۸ ساکن این کوچه است. او در گفتن از همسایه‌ها به حسن‌آقای کریمیان اشاره می‌کند: خانه‌اش را شهرداری تملک و خراب کرد. خانه‌ای بیش‌از دویست‌متر که بیشتر عروسی‌ها و عزا‌های محل در آن برگزار می‌شد.