مهر کشتی در دل نوجوانان مهرآباد

نوجوانانی با‌انگیزه در‌حال گرم‌کردن هستند. عده‌ای فنون را تمرین می‌کنند و وسط تشک هم، دو ورزشکار با دوبنده قرمز و آبی با یکدیگر سرشاخ می‌شوند. اینجا سالن کشتی مهدیه محله مهرآباد است. حدود صدکودک و نوجوان از محلات مهرآباد، پورسینا و محدوده شهرک‌رجایی به اینجا می‌آیند و هفته‌ای چند روز زیر‌نظر استادی دلسوز، فنون و منش ورزش پهلوانی ملی کشورمان را می‌آموزند.

کشتی، پرطرفدارترین کلاس باشگاه

ابتدای تمرین، آیاتی از کلام‌الله مجید قرائت می‌شود. سپس نوبت گرم‌کردن است. با هر حرکت ورزشی «یا علی (ع)» می‌گویند و دسته‌جمعی تمرین می‌کنند. بعد از آن هر‌چند نفر در گروه‌های مجزا به مرور فنون آموخته‌شده می‌پردازند. کف سالن بزرگ روی تاتامی، تشک کشتی پهن شده است که دو دایره برای رقابت و تمرین دارد. سال گذشته در اینجا مسابقات جام باشگاه‌های مشهد برگزار شد که مورد استقبال قرار گرفت.

حالا هر روز بر تعداد نوجوانانی که علاقه‌مند کشتی هستند و به این باشگاه مراجعه می‌کنند، افزوده می‌شود. جواد کاووسی، مسئول روابط عمومی مهدیه مهرآباد، درباره افتتاح باشگاه کشتی مجموعه می‌گوید: باشگاه کشتی شهید‌هادی سلطان‌زاده حدود دو سال است که آغاز به کار کرده است.

ابتدا قرار بود این سالن تنها برای ورزش رزمی باشد، اما با ورود محسن موحدیان به عنوان مربی و استقبال مردم تصمیم عوض شد و در حال حاضر، پرجمعیت‌ترین کلاس آموزشی باشگاه همین کشتی است. ازطرفی کشتی، ورزشی است که همراهش فرهنگ جوانمردی هم دارد.

۱۰۰نوجوان مشتاق

محمد دیهیمی، مسئول باشگاه در شیفت آقایان، نیز می‌گوید: شصت‌نوجوان عضو دائم باشگاه کشتی هستند. در فصل تابستان چهل‌نفر دیگر نیز ثبت نام کردند و در حال حاضر صدورزشکار داریم. از نظر من ورزش کشتی خراسان در سال‌های پیش رو سرآمد کشور خواهد بود؛ چون به‌شدت طرفدار دارد و خیلی از خانواده‌ها جذب آن شده‌اند.

مربیگری عشق است

سراغ مربی محبوب این سالن می‌روم. محسن موحدیان متولد‌۱۳۵۱ مربی اصلی این سالن است که البته چند‌کمک هم دارد. زندگی او از هفت‌سالگی با کشتی پیوند خورده است. در دهه‌۶۰ بار‌ها مقام استانی و کشوری کسب کرده و در پایان دوره نوجوانی به‌دلیل بیماری کلیوی ورزش قهرمانی را کنار گذاشته و سراغ مربیگری رفته است.

محسن سی‌سال سابقه مربیگری در کارنامه‌اش دارد. او می‌گوید: مربیگری عشق است؛ عشق به کشتی و پرورش نوجوانان و جوانان کشتی‌گیر. کشتی یعنی منش پهلوانی. بزرگان این رشته، چون پهلوان تختی هستند و بیشتر خصوصیات اخلاقی‌شان در یاد مردم مانده است تا قهرمانی‌های که کسب کردند. در این رشته، گذشت هم با ورزش آمیخته است.

تمرین‌های پدر و پسری

او بیشتر مربیگری رده سنی پایه را برعهده داشته است. با اینکه سخت‌تر است، وظیفه خودش را در تعلیم‌دادن به این نونهالان می‌داند. چندین نسل آموزش باعث شده است در کلاس‌های آقا‌محسن بعضا پدر و پسر با هم حاضر باشند. مثالش هم در کمک‌مربیان همین باشگاه است. عظیم مصلح ۳۸‌سال دارد.

او در حال حاضر به محسن‌آقا در مربیگری کمک می‌کند و پسرش محمدرضا نیز در همین باشگاه آموزش می‌بیند. آن‌ها از محله پورسینا به این باشگاه می‌آیند. عظیم درباره دوران نوجوانی خودش می‌گوید: آن دوره حتی تشک کشتی هم نداشتیم و روی برزنت رقابت می‌کردیم. پدر و مادرمان آن‌چنان همراه ما نبودند، اما حالا من همه‌جوره همراه پسرم هستم تا مسیر موفقیت را طی کند.

محمد‌حسین میرزایی هم که پیش از این کشتی‌گیر بوده است، حالا همراه پسرش محمدعلی در سالن حاضر می‌شود و در مربیگری به محسن‌آقا کمک می‌کند. محمد‌حسین در دهه‌۸۰ به قهرمانی استان رسید، سپس به علت مصدومیت مجبور شد کشتی قهرمانی را کنار بگذارد. او حالا پسرش، محمد‌علی، را در تمرینات همراهی می‌کند و بودن کنار ورزشکاران نوجوان روحیه و حال بدنی خودش را هم بهتر کرده است.

محمد‌علی یازده‌ساله هم از وقتی به این سالن آمده و حال و هوایش را دیده، به کشتی بیشتر علاقه‌مند شده است و حالا آرزوی ایستادن روی سکوی المپیک را دارد. او چندین دوره در مسابقات اخیر باشگاه‌های مشهد مقام قهرمانی دارد.

علی و حسن ابراهیمی‌عباسی هم دو برادر نوجوان کشتی‌گیر این سالن هستند. پدرشان، مسعود یکی از اولین افرادی است که در تأسیس این باشگاه کشتی نقش داشته و در نوجوانی، شاگرد محسن‌آقا بوده است. آقا مسعود می‌گوید: هم‌سن پسرهایم که بودم، استادمان آقای موحدیان بود. اولین‌بار در باشگاه شهرداری، او را دیدم و به‌واسطه اخلاق محسن‌آقا به این رشته علاقه‌مند شدم.

پیوند کشتی آزاد و با‌چوخه خراسانی

علی‌اکبر سرکوهی هم چهل سال دارد و همراه پسر نوجوانش، محمد‌مهدی، از محدوده کریم‌آباد به باشگاه می‌آید. کشتی‌گرفتن او ریشه در ورزش باچوخه دارد. برادرش، محمد‌علی سرکوهی، هم ورزشکار باچوخه و دارنده رتبه جهانی است.

علی‌اکبر هم خودش سه دوره، مقام اول استانی و در سال‌۱۳۸۴ مقام اول کشوری وزن ۵۷‌کیلوگرم را کسب کرده است. محمد‌مهدی هم که سیزده‌سال دارد، با توصیه عمویش سراغ کشتی آمده است. او این باشگاه و هم‌باشگاهی‌هایش را خیلی دوست دارد و عاشق فنون کشتی است. او می‌گوید: برای من، فن «سر زیر بغل» از همه جذاب‌تر است.

باشگاهی خوب در حاشیه شهر

مرتضی جهانگیری از کشتی‌گیر‌هایی است که با سالن قدیمی کشتارگاه مشهد این رشته را شروع کرده است. او می‌گوید: آنجا گود باستانی داشت و ما کنارش روی برزنت کشتی می‌گرفتیم. آن زمان به آنجا می‌گفتیم «باشگاه اتوبوسی»، چون تنها یک سوله کشیده بود. البته افراد بنامی از آن باشگاه سر درآوردند، افرادی مثل مجید خدایی، امیر توکلیان، امیررضا و رسول خادم و ناصر زینل و....

آن دوره خبری از امکانات نبود و تنها یک دوبنده داشتیم، اما در حال حاضر، اینجا کنار مربی‌ها و مسئولان خوب سالن که همگی دغدغه رشد بچه‌ها را دارند، امکانات خیلی خوبی برای بچه‌ها فراهم است.

امیر‌محمد پانزده‌ساله هم پسر مرتضی است و جا پای پدر گذاشته و سراغ کشتی آمده است. دیدن کشتی‌های المپیک او را ترغیب کرده است که کشتی یاد بگیرد. الگویش رضا عطری قهرمان کشتی است و دلش می‌خواهد در سال‌های پیش رو همانند او روی سکوی قهرمانی بایستد.

ورزش محبوب سخت‌کوش‌ها

در آخر دوباره سراغ مربی می‌روم. محسن‌آقا ساکن همین محله مهرآباد است. به نظر او، کشتی در حاشیه شهر و شهر‌های کوچک و روستا‌ها ریشه دارد. او می‌گوید: استعداد بچه‌های کم‌برخوردار در این رشته حرف اول را می‌زند. استعدادی که با غیرت توأم می‌شود و آن‌ها را به قهرمانی می‌رساند.

بچه‌های مهرآباد و ساختمان همگی با غیرت کشتی می‌گیرند. حمایت خانواده‌ها نیز خیلی مهم است؛ مثلا آقای صفایی، پدر محمدرضا و حمیدرضا، فرزندانش را از روستایی در جاده سرخس با فاصله دو ساعت رانندگی، به اینجا می‌آورد و بر‌می‌گرداند. هر‌دو این نوجوان‌ها سال گذشته در مسابقات باشگاه‌های مشهد مقام اول را کسب کردند و ستاره مسابقات شدند.

یاسر صحتی، ابوالفضل خدابخش، محمدمتین و امیرعلی عدالتی‌پور، مهراب نادری، علی‌اکبر جالب و علی پوردلیر هم نوجوانان دارای مقام این باشگاه هستند. این بچه‌های با‌استعداد و پرتلاش زحمت می‌کشند و قطعا در سال‌های آینده، نامشان را بیشتر و پر‌آوازه‌تر خواهید شنید.