چند قرن پیش، مشهد معبری داشت بهنام «شور» که از محله سرشور فعلی آغاز میشد و پس از عبور از شرق حرم به محله نوغان میپیوست. این معبر راستهبازار اصلی شهر بود که در انتها بهسمت پایینخیابان هم منشعب میشد. ازاینرو، محل فعلی کوچه شهید نوابصفوی2 انتهای شور بود که در بازار آن بیشتر مشاغل پرسروصدا و جنسهای ارزان پیدا میشد.
چند قرن پیش، مشهد معبری داشت بهنام «شور» که از محله سرشور فعلی آغاز میشد و پس از عبور از شرق حرم به محله نوغان میپیوست. این معبر راستهبازار اصلی شهر بود که در انتها بهسمت پایینخیابان هم منشعب میشد. ازاینرو، محل فعلی کوچه شهید نوابصفوی2 انتهای شور بود که در بازار آن بیشتر مشاغل پرسروصدا و جنسهای ارزان پیدا میشد. این کوچه از دوره صفویه بعد از فوت شیخمحمد کارندهی، عارفی که کارش پارهدوزی بود، به کوچه پیر پالاندوز معروف شد.
کوچه سلام تقریبا موازی کوچه پیرپالاندوز بود که با تخریبهای گسترده طرح نوسازی، امروز بخش انتهایی این کوچه با کوچه پیرپالان دوز یکی شده است و «رهباغ سلام» خوانده میشود.
شیخ محمد کارندهی از عارفان ذهبیه بود که بعدفوت، از سوی جانشینش صاحب این مقبره شد. در مقبره او که معماریاش یادگار دوره صفویه است، آیتالله سیدعلی سیستانی از دیگر عارفان ذهبیه، به وصیت خودش دفن است. همچنین پدر مرحوم آیتالله طبسی نیز در اینجا دفن است.
سرای ازبکها که در دوره تیموریان با نام سرای «میرمعین» ساخته شد، برای باراندازی و تجارت بود. این سرای چندصدساله با بیش از 5هزار متر مساحت در سال1360 تخریب و در زمین آن دوربرگردان پایینخیابان و سرای امین احداث شد.