گندمزاری که کوچه صدا و سیما شد

نویسنده

الهام ظریفیان

خیابان نوفل‌لوشاتو تا قبل از سال 1355 پر بود از گندم‌زارهای وسیع با چند جوی آب که از قنات‌های رضاشهر سرازیر می‌شدند و به باغ‌های ملک‌آباد می‌رسیدند. وجود باغ‌های ملک‌آباد به عنوان بزرگ‌ترین لکه سبز و تنفس‌گاه شهر مشهد در یک سو، آن را خوش‌منظر و خوش‌نشین و خوش آب و هوا ساخته است...

خیابان نوفل‌لوشاتو تا قبل از سال 1355 عبارت بود از گندم‌زارهای وسیع با چند جوی آب که از قنات‌های رضاشهر سرازیر می‌شدند و به باغ‌های ملک‌آباد می‌رسیدند. وجود باغ‌های ملک‌آباد به عنوان بزرگ‌ترین لکه سبز و تنفس‌گاه شهر مشهد در یک سو، آن را خوش‌منظر و خوش‌نشین و خوش آب و هوا ساخته است. در سوی دیگر کوچه‌هایی کوتاه قرار دارند با خانه‌هایی حداقل 250متری که اغلب دوممر هستند و به بزرگراه شهید کلانتری ختم می‌شوند.به‌دلیل قرار داشتن مرکز صدا و سیمای خراسان رضوی در ابتدای این خیابان آن را به نام کوچه صدا و سیما هم می‌شناسند.

تا همین چند سال پیش خیابان در بن بست قرار داشت، اما از وقتی انتهای آن به بزرگراه شهید کلانتری باز شده هم قیمت خانه‌ها رونق گرفته و هم مسیر دوچرخه‌سواری آن طرفداران زیادی پیدا کرده است.

شهید سید مجتبی رضوی در کوچه پس کوچه های همین خیابان قد کشید و بزرگ شد. پدر و مادرش هنوز در همان خانه قدیمی زندگی می کنند.

زهرا میرزاجانی از اولین ساکنان این خیابان می‌گوید: آن سال‌ها دیوار دور باغ ملک‌آباد به این بلندی نبود. عصرها می‌رفتیم توی باغ توت و اخکوک و آلو می‌خوردیم.