خیابان دکتر شیخ از یک سمت به خیابان قرنی و از سمت دیگر به خیابان صاحبالزمان(عج) متصل میشود. نام این خیابان یاد پزشک نمونه، زندهیاد دکتر مرتضی شیخ را با خود به همراه دارد. پزشکی که خدمات و فداکاریهایش با گذشت سالها فراموش نشده و نسل به نسل و زبان به زبان منتقل میشود. در این خیابان مرکز جامعه معلولین ایران(تأسیس 1358)، دفتر انتشاراتی، مسجد، بیمارستان و مرکز اقامت همراهان بیمار، اداره زندانیان و اقدامات تأمینی و تربیتی وجود دارد. ساکنان آن افراد مذهبی هستند که تا قبل از کرونا در مناسبتهای دینی به برگزاری مراسم و محافل قرآنی و مذهبی میپرداختند.
بیمارستان دکتر شیخ در سال 1330 فعالیت خود را آغاز کرد و از سال 75 بهعنوان بیمارستان فوقتخصصی کودکان به ارائه خدمات میپردازد.
اهالی این کوچه مردمی مذهبی هستند چنانکه سر در بسیاری از منازل آن به آیات قرآنی مزین شده است.
کریم علیجاننژاد یکی از اهالی این خیابان سالهاست که خانه خود را وقف برگزاری جلسات علمی-دینی و پذیرایی علما، بزرگان و استادان حوزه و دانشگاه کرده است.
مسجد و حسینیه «مسلم بنعقیل(ع)» قدمتی 80ساله دارد و به گفته اهالی اولین مسجد این محله محسوب میشود که فعالیتهای مذهبی، اجتماعی و فرهنگی بسیاری نیز دارد.