کتیبه مسجد پامنار، ۱۲۱ ساله است 
جشنواره فجر در تسخیر تیم بازی ساز مشهدی 
وداع اهالی محله بهمن با روحانی محبوب‌شان
حاج احمددستوراتی بعد‌از نماز، یکی‌دو ساعت وقت می‌گذاشت و برنامه‌های ورزشی و فرهنگی اجرا می‌کرد. هوای مردم را داشت و برای پیگیری مشکلاتشان پشتکار عجیبی به خرج می‌داد.
گوشه‌ای کز کرده‌اند و بی‌صدا گریه می‌کنند. یکی سر را بالا برده است و به سقف نگاه می‌کند، بلکه بتواند راه اشک‌هایی را سد کند که بی‌محابا می‌بارند. آن یکی که بی‌طاقت‌تر است، با دست‌هایش چهره را پوشانده است و در خلوتی خودساخته، بار غم روی دلش را سبک می‌کند.
نه فقط برای نوجوانان مسجد امام‌محمدباقر(ع) که در ظهر چهارم اسفند در مسجد جمع شده‌اند، بلکه برای دیگر اهالی محله بهمن که به سوگ امام جماعت محبوب مسجدشان نشسته‌اند نیز صحبت درباره حجت‌الاسلام و المسلمین احمد دستورانی دشوار است.
پیچیدن صدای «به عزت و شرف لا اله الا الله» خبر از رسیدن پیکر به مسجد برای آخرین خداحافظی می‌دهد.
جوانانی که به زندگی برگشتند
پهن‌شدن سجاده‌ای که حاج‌آقا سه سال روی آن نماز خواند، بغض اهالی را که برای شرکت در مراسم تشییع آمده‌اند می‌شکند؛ سه‌سالی که برای محله بهمن، سراسر خیر بود و راز محبوبیت حاج‌آقا را باید در همین خیرات جست‌و‌جو کرد.
علی برومند که مدیریت برگزاری مراسم را بر‌عهده دارد، گوشه‌ای از خدمات او را با بغضی سنگین، بیان می‌کند: دو شب مانده به عاشورای سال۱۴۰۰، خبردار شدم که برای مسجدمان امام جماعت جدید دارد می‌آید.
فردای آن روز، برای اولین‌بار حاج‌آقا را دیدم و صحبت‌های طولانی‌مان، شد مقدمه رفاقتی که هر روز بیشتر از دیروز بود. دوستش داشتم، چون می‌دیدم چقدر هوای مردم را دارد و برای پیگیری مشکلاتشان صبر و پشتکار عجیبی به خرج می‌دهد. نمونه‌اش راه‌اندازی شورای حل اختلاف مسجد که خیلی‌ها را صلح و سازش داد؛ مثل جوان‌هایی که در آستانه طلاق بودند.
یادگار فراموش‌نشدنی
برومند، خیابان حدفاصل بهمن۱۶ تا میدان بهارستان را یادگاری فراموش‌نشدنی می‌داند که کلید پیگیری‌های احداثش را حاج‌آقا زد؛ در‌حالی‌که در زندگی شخصی‌اش مشغله‌های بسیاری داشت، مشکلاتی که نتوانست او را از صرف وقت برای نوجوانان محله بهمن، غافل کند؛ «بعد‌از نماز، یکی‌دو ساعت وقت می‌گذاشت و برایشان برنامه‌های ورزشی و فرهنگی اجرا می‌کرد. دلیل گریه بچه‌ها در مراسم امروز، محبتی است که از حاجی به دلشان نشسته است و تحمل این مرگ ناگهانی را برای آنها و همه ما سخت می‌کند.»
همراه برای حل مشکلات اهالی
تأسف و اندوه عمیق، واکنش تمام کسانی است که از فوت حجت‌الاسلام‌والمسلمین دستورانی با‌خبر می‌شوند. نمونه‌اش سید‌علی حسینی، شهردار سابق منطقه۳ است.
او با نشان‌دادن یک عکس دونفره در حرم مطهر رضوی، خاطره روزی را برایمان مرور می‌کند که برای پیگیری یکی از مشکلات محله بهمن مرتبط با زمین‌های وقفی به دیدار تولیت آستان قدس رضوی رفته بودند. هدف، باز‌شدن گره ترافیکی محله بود و حاج‌آقا دستورانی، همراهی دلسوز برای برداشتن این مانع از پیش پای مردمی بود که این روز‌ها با حضور در مراسم تشییع، خاک‌سپاری و ترحیم، رسم قدرشناسی را به جای آوردند.
انعطاف و جدیت بهنگام
انعطاف و جدیت بهنگام، حل اختلاف میان بزرگان مسجد، ایجاد مرکز نیکوکاری امام محمدباقر (ع) و اخلاص در کارها، ویژگی‌های متمایزی است که درباره حاج‌آقا دستورانی می‌شنویم.
راوی این صفات در میان همهمه پخش قرآن از بلندگوها، حجت‌الاسلام بهمانی، امام جماعت سابق مسجد امام‌محمد باقر (ع)، رفیق چندین و چند‌ساله او‌ست. افزودن صفت‌های «انقلابی»، «بی‌تکلف» و جاانداختن سنت اعتکاف در محله که از‌سوی امین ماه‌پنجه، دبیر کارگروه فرهنگی مسجد امام محمدباقر (ع) بیان می‌شود، فهرست دانسته‌هایمان از روحانی محبوب محله بهمن را کامل‌تر از پیش می‌کند.
* این گزارش یکشنبه ۱۲ اسفندماه ۱۴۰۳ در شماره ۶۰۶ شهرآرامحله منطقه ۳ و ۴ چاپ شده است.
لینک کوتاه
روایات مشابه
ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
