آیناز کوهی هیجانش را با بسکتبال کنترل می‌کند

همیشه مسابقه را خیلی جدی می‌گیرد. بیشتر از کسب مقام، اعتبار مربی‌اش برایش اهمیت دارد. آیناز کوهی معتقد است یک بازیکن به خاطر حفظ آبرو و اعتبار مربی‌اش باید در میدان مسابقه سنگ تمام بگذارد. همین دیدگاهش باعث شده بود که در مسابقه لیگ با پای شکسته و آسیب‌دیده همچنان بازی کند، آخر هم کار دست خودش داد و از مسابقات استانی بازماند.

حالا بعد‌از گذشت دو سال از آن زمان، باز نام این نوجوان سیزده‌ساله محله هنرستان در فهرست منتخب استانی قرار گرفته است و دارد تمریناتش را انجام می‌دهد. او سال‌۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ در مسابقات بسکتبال ناحیه‌۶ و سال‌۱۴۰۳ در مسابقات «سه‌به‌سه» شهرداری و گلبهار مقام اول را کسب کرده است.

آیناز تئاتر هم کار می‌کند و اکنون برای نمایشی به نام «آرزو آرزو داشت» تمرین می‌کند که قرار است در یک رقابت کشوری نمایش داده شود.

مطلب مرتبط مهسا تقد‌می قد‌بلند‌ترین زن بسکتبالیست ایران است

- از تئاتر شروع کنیم یا بسکتبال؟

بسکتبال. چرا دروغ! بسکتبال حتی از درسم برایم جذاب‌تر است؛ البته، چون مادرم و مدرسه‌ام خیلی به درسم اهمیت می‌دهند، آن را کامل می‌خوانم تا بتوانم با خیال راحت به بسکتبال برسم.

- از روزی که پایت شکست، تعریف کن.

مسابقات لیگ بود. با بازیکنی برخورد کردم و زمین خوردم. نمی‌توانستم بازی را رها کنم؛ با همان پا می‌دویدم. حتی وقتی آن را گچ گرفتند، بعد یک هفته، گچش را باز کردم تا تمریناتم را از سر بگیرم و به مسابقات استانی برسم، اما آسیب پایم جدی بود و به‌ناچار نتوانستم ادامه دهم.

- الان در چه سطحی هستی؟

بعد‌از شکستگی پایم تا یک سال مسابقه ندادم و بعد دوباره تمریناتم را شروع کردم. حالا دارم دوباره خودم را برای مسابقات استانی که خرداد سال آینده برگزار می‌شود، آماده می‌کنم.

- بسکتبال چه تأثیر مثبتی روی زندگی و اخلاقت داشته است؟

خیلی به کنترل اعصابم کمک کرد. عصبی‌شدن در یکی از بازی‌ها منجر به اخراجم شد. بعد از آن سعی کردم هیجاناتم را کنترل کنم و از این نظر خیلی خوشحالم.

- چه شد که به تئاتر رو آوردی؟

کلاس ششم بودم که به پیشنهاد دوستم رفتم برای گروه تئاتر مدرسه تست بازیگری دادم و قبول شدم. از آن موقع کنار درس و ورزش، تئاتر را هم ادامه دادم.

- تا حالا روی صحنه تئاتر اشتباه کرده‌ای؟

روی صحنه نه، اما تا دلتان بخواهد خارج از صحنه چنین مواردی بوده است. به‌عنوان مثال یک بار زمانی که از ما تقدیر می‌کردند، همراه دوستم داشتیم شیطنت می‌کردیم. از بدشانسی، همان موقع دوربین روی ما آمد و بعدش سرپرست گروه کلی دعوایمان کرد.

- امکانات ورزشی و تفریحی محله‌تان را چطور می‌بینی؟

در تئاتر برای نوجوانان مشکل خاصی نیست، اما ورزش دختران، مشکلات و موانع بسیاری دارد، طوری که ممکن است خیلی‌ها را از ادامه‌دادن مسیر منصرف کند.

- چندتا از این مشکلات را می‌گویی؟

ورزش بانوان، چون معمولا اسپانسر ندارد، هزینه‌اش خیلی بیشتر از آقایان می‌شود؛ حتی هزینه سالن و مربی هم به‌خصوص برای کسی که بخواهد حرفه‌ای کار کند، بیشتر از هزینه‌های آقایان است.

- فعالیت دیگری هم انجام می‌دهی؟

در موسیقی هنگ درام را یاد گرفته‌ام. کلاس شنا نیز رفته‌ام و یک ترم دیگر بروم، می‌توانم کمک غریق نجات شوم.

* این گزارش چهارشنبه ۱۰ بهمن‌ماه ۱۴۰۳ در شماره ۶۰۵ شهرآرامحله منطقه ۹ و ۱۰ چاپ شده است.