تاثیر کاراته بر زندگی خواهران ورزشکار

نگار طاهونچی|هستی و حسنا نوروزی‌زاده، خواهران کاراته‌بازی هستند که هردو در مدرسه «شاهد حاج‌تقی آقابزرگ» خیابان نوغان در محله پایین خیابان تحصیل می‌کنند. هستی در کلاس چهارم درس می‌خواند و محدثه کلاس‌دومی است.

این دو خواهر در مسابقات ورزشی استانی و کشوری کاراته حضور داشته و هردو موفق به کسب مقام شده‌اند. هستی امسال دو مدال طلای کومیته و کاتای استانی و مقام دوم مسابقات کشوری و حسنا مدال نقره در رشته‌های کومیته و کاتای استان و مقام سوم کشوری در مسابقات همدان را به دست آورده است.

این دو خواهر اعتقاد دارند که ورزش آنها را به نوجوانان بانشاطی تبدیل کرده و در زندگی روزمره‌شان تأثیر گذاشته است.

مطلب مرتبط رویای فضانوردی دختر کاراته‌کار

اشک شوق پدرم پس از دیدن مدال طلا

هستی با خوش‌زبانی می‌گوید: از پنج سال پیش ورزش کاراته را شروع کردم. یک‌روز مادرم به‌طور اتفاقی چشمش به یک باشگاه ورزشی افتاد و من را در آنجا ثبت نام کرد. از آن روز لباس کاراته بر تن کردم و به باشگاه رفتم، اما سن و سالم کم بود و خیلی زود از تمرین‌های زیاد خسته شدم. تصمیم گرفتم دیگر رشته کاراته را ادامه ندهم و در رشته ژیمناستیک ثبت‌نام کردم، اما به‌دلیل علاقه‌ای که به معلم کاراته‌ام داشتم، به همان باشگاه و همان رشته برگشتم. این‌بار حس می‌کردم از تمرین خسته نمی‌شوم و با علاقه بیشتری فنون را یاد می‌گرفتم.

هستی اصلا به فکر مسابقه و کسب مدال نبوده و در دنیای کودکانه‌اش فقط برای گذراندن وقت به باشگاه می‌رفته، اما با تشویق مربی‌اش کم‌کم در فضای مسابقات قرار گرفته است. او ادامه می‌دهد: روزی که با کمربند آبی در مسابقه استانی شرکت کردم و صاحب مدال طلا شدم، پدرم اشک شوق ریخت و به من افتخار کرد. حس خوبی بود که توانسته بودم خانواده‌ام را شاد کنم. از همان روز تصمیم گرفتم ورزش را جدی بگیرم و کاراته را تا گرفتن کمربند مشکی ادامه بدهم.

خواهرم بهترین الگو برای من

حسنا به نسبت خواهر بزرگ‌ترش کم‌حرف است و کمی خجالتی به نظر می‌رسد. او فعالیت در رشته کاراته را کمی بعدتر از خواهرش و در چهارسالگی آغاز کرده است و اکنون در رشته کاراته کمربند نارنجی دارد. او می‌گوید: پدر و مادرم از همان کودکی ما دوست داشتند تا در یک رشته ورزشی مشغول شویم. من از تمرین‌های خواهرم کاراته را یاد گرفتم و بعد به این رشته علاقه‌مند شدم.

برای خواهرش شیرین‌زبانی می‌کند و رو به هستی می‌گوید: خواهرم خیلی به من کمک می‌کند و بهترین الگو برای من است.

هستی لبخندی به خواهرش می‌زند و می‌گوید: من حسنا را به ورزش تشویق می‌کنم. ورزش در سن ما خیلی خوب است و باعث می‌شود تا انرژی‌مان تخلیه شود. البته ما هرگز فنونی را که در کاراته یاد می‌گیریم، بیرون از خانه و روی دیگران به کار نمی‌بریم. همه فنون رزمی و ورزشی کاراته فقط مختص به داخل باشگاه است. مرام ورزشی اجازه نمی‌دهد تا روی دوستانمان فن بزنیم.

* این گزارش پنج‌شنبه ۶ دی‌ماه ۱۴۰۳ در شماره ۵۷۵ شهرآرامحله منطقه ثامن چاپ شده است.