نوشته های شیما سیدی در سایت مشهد چهره
دانش‌آموزان روستای دهشک برای اولین بار به زیارت رفتند
برنده‌شدن بچه‌های مدرسه شهید جهانی روستای دهشک در مسابقه نشریه‌دیواری، سرویس رایگان رفت‌وبرگشت را برایشان مهیا کرد تا برای اولین بار بتوانند به زیارت حرم امام رضا(ع) بروند.
اقبال به لباس‌های محلی با ایده‌های ظریفه خانم
ظریفه زارع ایده‌های جدیدی برای کاهش قیمت و زمان دوخت لباس‌های محلی دارد که اجرایی‌شدن آن می‌تواند تا‌حدود زیادی به ترویج دوباره لباس‌های محلی و حفظ هویت ملی‌مان کمک کند.
وقف زمین چهارهزارمتری برای کودکان استثنایی
علی‌اکبر شوکتی، فرزند ارشد میرزاحسن‌خان شوکتی (معروف به میرزای قهرمان) به‌همراه سه برادر و هشت‌خواهرش، چهارهزار متر از زمین پدری شان را برای کودکان استثنایی وقف کرده‌اند.
علی باقرزاده؛ بقای شعر خراسان بود
علی باقرزاده تعریف می‌کرد: وقتی داستان زندگی بخشدار هویزه را شنیدم، بسیار تحت‌تأثیر قرار گرفتم و همان‌جا در مدتی کوتاه، شعری سرودم که بعد‌ها هرکار کردم، نه توانستم بیتی به آن اضافه و نه بیتی از آن کم کنم.
غزل غم‌انگیز مقبره امام محمد غزالی
با وجود کاوش‌های بسیار تا سال ۱۳۷۴ خبری از آرامگاه امام محمد غزالی نبود، تااینکه در این سال مقبره‌ای از دل خاک بیرون کشیده شد و برخی باستان‌شناسان و تاریخ‌دانان شهر آن را به امام محمد غزالی نسبت دادند.
حکایت ۱۲سال چشم‌انتظاری پدر و مادر شهید دهقان
پیکر شهید ابراهیم دهقان پس‌از ۱۲سال، توسط گروه تجسس یافته شد. شاید گفتن این خبر به کلام آسان باشد، اما وقتی پای دل مادر و پدری می‌نشینی، که هر ساعت این ۱۲سال، قدر عمری برایشان گذشته است.
هرچه خار آید در دست فاطمه خانم به کار آید!
«فاطمه ملاابوالقاسمی» تاکنون لباسی را دور نینداخته و با استفاده‌از لباس‌های کهنه، دکمه‌های بدون‌استفاده، روبان‌های دور گل و حتی آویز پرده، آثار هنرمندانه‌ای را خلق کرده است.
زندگی پرگره تنها سوزن دوز مینیاتوری ایران
«محمود پسران قصابان» که نامش پای آثار هنری چشم نوازی ثبت شده در حالی آثارش دور دنیا را گشت و زینت بخش نمایشگاه‌ها و موزه‌های داخلی و خارجی شد که هرگز خودش از کنج اتاقش دورتر نرفت.
معرق‌کار آکادمیک با سختی‌های هنر می‌سازد
نجمه رحمانی ازجمله هنرمندان تحصیل‌کرده است که نه‌تنها بر‌اساس علاقه و تجربه که به‌صورت آکادمیک «معرق» را دنبال می‌کند و تا فوق دیپلم این رشته پیش رفته است.
روستای اسلامیه، قلعه‌ای به‌جامانده از سال ۸۱۵
سند تاریخی نام اسلامیه بسیار قدیمی بوده که حداقل از سال ۸۱۵ مطرح بوده است. این روستای تاریخی پس‌از الحاق به شهر و تلفیق با روستا‌های توس سفلی و علیا امروز به نام محله فردوسی شناخته می‌شود.