مهدی سلیمانی‌ازغندی دوچرخه‌سوار قدیمی محله المهدی است که مسافت‌های زیادی مثل حرم امام رضا (ع) تا حرم امام خمینی (ره) و یا فاصله مشهد تا یزد را با شعار حمایت از هوای پاک رکاب زده است.

موسی‌الرضا اسدی روحانی که عاشق کتاب است. کتاب‌های «حاجی»، عمده‌ترین اسباب خانه او هستند و سروسامان‌دادن به کتاب‌ها، مهم‌ترین دغدغه او و همسرش در هر اسباب‌کشی است.

غلامحسین علیضغر که در محله کارگران به «بابای صادق معروف» به همراه همسرش تعمیر و فروش جوراب می‌کنند. در محل منزل آن‌ها را به نام «خانه جوراب مشهد» می‌شناسند.

مقابل کوچه شهید عرفانی ۷ کوچه‌ای است که خیلی‌ها آنجا را نه به نام اصلی‌اش بلکه به کوچه «آقای شیدایی» می‌شناسند. او پزشکیار است و اهالی محله مقدم می‌گویند، دستش شفاست.

تعدادی از کارمندان و پزشکان بیمارستان طالقانی که درد و رنج بیماران را از نزدیک دیده بودند انجمنی برای حمایت از مسلولین تشکیل دادند و به مرور زمان تعداد زیادی از مسلولین استان خراسان را تحت پوشش قرار دادند.

طبق وقف‌نامه موجود، مدرسه علمیه ثقلین موقوفه مرحوم سید‌رضا هاشمی‌ثاقب است. اینجا یکی از ۳۳ مدرسه علمیه سطح یک مشهد است؛ جایی‌که داوطلبان تحصیل در علوم دینی پس‌از گذراندن مقطع راهنمایی به آن ورود پیدا می‌کنند.

«مهندسی تعمیر تلویزیون» شهرت جعفر بیکیان است. او حالا ۲۰ سال است که به عنوان کاسب قدیمی محله پروین اعتصامی در حرفه تعمیر وسایل الکترونیک فعالیت دارد.

دکتر فاطمه هادوی بنیانگذار نخستین خانه حمایتی برای دانش آموزان کم توان ذهنی در ایران است. خودش می‌گوید خیلی تصادفی بود که سال‌۱۳۸۶ ساختمانی دو‌طبقه برای دختران کم‌توان ذهنی قدبرافراشت.

دکتر یعقوب دانش‌دوست به‌واسطه پنج‌دهه خدماتش به شهر مشهد و میراث‌فرهنگی خراسان، بار‌ها مورد‌تقدیر مسئولان قرار گرفته است. او همان کسی است که مفهوم غدیر را با علم مهندسی در‌هم‌آمیخت.

مهدی رأفتی‌زاده، پستچی محله المهدی می‌گوید: نامه‌هایی داشتم که فرستنده و گیرنده نامه یک خانه بوده است. به‌عنوان مثال زوجی بودند که نمی‌توانستند حرفشان را رودررو بیان کنند، فرستنده نامه، آقا بوده، گیرنده هم خانمش.