نوشته های شیرین سیدی در سایت مشهد چهره

تاریخ اقتصادی مشهد از پیشه سنگ تراشی به یک شهر صنعتی در ۱۰۰ سال اخیر تبدیل شد. از دوره صفویه علاوه بر کشاورزی و سنگ‏‌تراشی، قالی‏‌بافی و خدمات اقامتی و رفاهی به زائران نیز به چرخه اقتصاد مشهد اضافه شد.

بازه هور که اکنون در بخش احمدآباد و در ۷۵ کیلومتری جنوب شهر مشهد قرار دارد، در قرون گذشته جزو ولایت بُست محسوب می‌‏شده است. این چهارطاقی در مسیری قرار دارد که شمال و جنوب شرق ایران را به هم متصل می‌‏کند.

ابوالفضل بیهقی که در دیوان رسالت مسعود غزنوی بوده است در کتاب تاریخش در میان ذکر وقایع آن سال‌ها با دقت گزارش‌هایی از ساخت و ساز‌ها و ویرانی‌هایی که در آن دوران به وقوع پیوسته نیز ارائه کرده است.

دیهیمی در آخر نامه‌اش می‌نویسد: اهالی محترم خراسان می‌توانند با نهایت اطمینان امیدوار باشند که ارزاق آنها از هر‌حیث تا سر خرمن نو تأمین است و هیچ پیشامدی این وضعیت را نمی‌تواند تغییر دهد.

هارون‌الرشید را در مشهد با بنای «هارونیه» می‌شناسند که در یک‌کیلومتری آرامگاه فردوسی قرار دارد. بسیاری گمان می‌برند که این بنای مقبره هارون‌الرشید است که چنین نیست. او در باغ والی خراسان، دفن شده است.

طبق نقشه سال‌۱۳۴۶‌، خیابان وکیل‏‌آباد از میدان ملک‏‌آبادآغاز می‏‌شده اما بخش اصلی این جاده از فلکه پارک تا سه‌راهی طرقبه و شاندیز امتداد یافته و در همان سال‏‌های نخست ساخت این معبر نیز بخش نخستین آن «احمدآباد» خوانده می‌‎شده است.

قهوه‌خانه‌دار نزدیک در ورودی، بالای تخت چوبی و قالیچه مخصوص خودش می‌نشست. یک تشتک برنجی کوچک برای ریختن پول و یکی هم برای جمع‌آوری «پَته» در کنار دستش می‌گذاشت.

کارخانه قند آبکوه به‌عنوان سومین کارخانه قند ایران با کمک مهندسانی از کشور چک‌اسلواکی در زمینی به مساحت حدود ۲۸‌هکتار در اراضی آبکوه مشهد ساخته شد.

شاید برایتان جالب باشد بدانید قدمت «بوستان میرزاکوچک‌خان» در فاصله بازاررضا (ع) و خیابان شهید حنایی حتی بیشتر از پارک ملت است و در واقع از یک دهه پیش از ساخت پارک ملت بوده است.

روستا‌هایی که از‌قضا قدمتی باستانی دارند، در مشهد مستحیل و به کوچه‌ها، محله‌ها و خیابان‌های آن تبدیل شدند، آن‌چنان که مشهد تا دو دهه قبل، بالغ بر صد روستای کهن یا کم‌سال را در خود حل کرد.