نادیا علاوه بر بازیگری در خبرنگاری هم افتخارآفرین شده است. خودش می‌گوید: خبرنگاری برای من تجربه جدیدی است. از وقتی وارد این حرفه شدم، نگاهم به جهان تغییر کرده و اعتمادبه‌نفسم بیشتر شده است.
وقتی پدر و مادر امیرحسین دیدند که در همه درس‌هایش موفق بوده است، تصمیم گرفتند او را در باشگاه رزمی محله‌شان ثبت‌نام کنند. او کنار درس، کلی مدال در رشته کاراته کسب کرده که مدال طلای رقابت‌های انتخابی تیم ملی در رأس آن قرار دارد.
الهه‌سادات هاتفی متولد ۷۳ است و فرزند آخر یک خانواده سیزده‌نفره و ورزشکار. او دارای چندن مدال طلای استانی در رشتته کنگ فو است و جزء مربیان رزمی مشهد محسوب می‌شود.
وقتی نادیا در مسابقات امسال برای چندمین‌بار طلا گرفت، همه گفتند باعث افتخارشان است. می‌گوید: دایی‌ام همیشه پیگیر ورزش من است و آرزو دارد به تیم ملی برسم و می‌گوید، چون با سختی به این مرحله رسیده‌ام، لیاقتش را دارم.
استاد اصغر دهقان یکی از کهنه‌کاران ورزش رزمی، پایگاه استعدادیابی در حاشیه شهر راه‌اندازی کرده است. می‌گوید: حین خدمت سربازی جودو را زیر‌نظر استادان ژاپنی شروع کردم.
پریسا می‌گوید: مبارزه حس بهتری به من می‌دهد. همه لحظات مبارزه تجربه و تلاش است. وقتی مدال می‌گیرم، در میدان مسابقه نیستم ولی وقتی مبارزه میکنم، نگاه مربی و دوست و خانواده به من است و باید همه آنها را خوشحال کنم.
ورزش رزمی برای نوید، در ابتدا تنها یک سرگرمی ساده بود؛ علاقه‌ای که با تماشای فیلم‌های رزمی در او شکل گرفته بود و همیشه آرزو داشت مانند قهرمانان این فیلم‌ها قوی و چابک باشد.