امیررضا نقیپور از کودکی با ژیمناستیک پا به عرصه ورزش گذاشت. بعد از آن نیز رشتههای دیگری مثل شنا و فوتبال را امتحان کرد و درنهایت از چهارسال قبل بهصورت جدی و حرفهای به کاراته مشغول شد.
امیرمحمد صادقی تعریف میکند: مسابقات قهرمانی کشوری هاپکیدو بود، برایم فرقی نمیکرد چه کسی نیاز به کمک دارد. حتی اگر حریفی را میدیدم که باخته و ناراحت است، میرفتم دلداریاش میدادم.
ریحانه و رؤیا عطاییناصری، خواهران ورزشکار از کودکی وارد این رشته شدهاند و تاکنون چندین مقام استانی و منطقهای کسب کردهاند.
نگار ملانوروزی بیشتر سرگرم تمرین و تلاش است و کمتر از موفقیتش میگوید. با همین تلاش و پشتکار توانست در مهرماه۱۴۰۳ مقام دوم رشته کیکبوکسینگ کشوری را به دست آورد.
ستاره از پنجسالگی ورزش حرفهای را با رشته ژیمناستیک شروع کرد، اما با شیوع بیماری کرونا و تعطیلی باشگاههای ورزشی مجبور به ترک آن شد. او حالا در یازدهسالگی، کلکسیونی از مدالهای رنگارنگ دارد.
امیرعلی فروزنده از سهسالونیم پیش، رشته کیکبوکسینگ را شروع کرده و در همین مدت توانسته است دو مقام نایبقهرمانی و یک قهرمانی استانی را به دست بیاورد.
نرگس فدایی یکی از کمسنوسالترین مربیان رزمیکار با شاگردانش یک خانواده تشکیل دادهاند. میگوید: «اگر میخواهید نظم و مسئولیتپذیری از سنین کم در فرزندتان نهادینه شود، او را در رشتههای رزمی ثبتنام کنید.»






