رزمی‌کار

علی پوررجب می‌گوید: اگر من مسئولیتی داشتم، به رشته‌های مختلف ورزشی به یک اندازه اهمیت می‌دادم. در هر محله معمولا زمین روباز برای فوتبال، والیبال یا بسکتبال هست.

محمد طاها اسدی، نوجوان پرتلاش می‌گوید: قهرمانی در این ورزش شیرین است، اما دلم می‌خواهد در سطح بالای این رشته مربیگری کنم و باشگاه داشته باشم؛ گاهی هم داوری مسابقات را انجام بدهم. می‌دانم برای رسیدن به این آرزو اول باید یک ورزشکار خوب شوم تا بعد بتوانم مربی خوبی باشم.

چهار‌سال است که بی‌بی‌فاطمه سیدی مربی دختران نوجوان خیابان اروند است؛ دخترانی که در سرما و گرما خود را از راه‌های دور و نزدیک به سالن تمرین می‌رسانند و تلاش می‌کنند با مدال‌های رنگارنگی که به دست می‌آورند، زحمات مربی خود را جبران کنند.

مسلم گرایلی، مربی تکواندو برای تشویق بچه‌ها به درس خواندن همزمان با ورزش یک ایده دارد: زمانی‌که می‌خواهم تیمی برای مسابقات تشکیل بدهم، گزینش‌ها را از بین افراد با معدل بالا انجام می‌دهم.

ابوالفضل غزنوی، نوجوان گلشهری برای دومین بار، مقام قهرمانیِ بین‌المللی کاراته را کسب کرده است.

اسما فاتحی می‌گوید: مسابقات آسیایی کاتای کنترلی که ۲ تا ۴ اسفند سال گذشته در اهواز برگزار شد، آخرین مسابقاتی بود که من در آن شرکت کردم و موفق شدم مهم‌ترین مدال زندگی‌ام را تا این لحظه به دست آور‌م.

سهیل رحمت‌نژاد می‌گوید: ساندا در رشته ووشو همه‌اش مبارزه است؛ من هم عاشق مبارزه‌ام. تصمیم دارم با این سبک ورزشی موفقیت‌های بسیاری به دست آورم. استرس به‌سراغم که می‌آید، سعی می‌کنم بر ترس و استرسم غلبه کنم.