ناهید پور‌عباس می‌گوید: با امکانات موجود، هر توان‌یاب حداکثر ماهی یک بار نوبتش می‌شود. برخی از زائرانمان ماه‌ها و حتی برخی دو سال است که رنگ حرم را ندیده‌اند و به‌شدت دلتنگ هستند.
وقتی تیمور قصد لشکرکشی به جایی را داشته، عده‌ای را جلوتر و قبل از سپاه اصلی می‌فرستاده است تا آذوقه و وسایل لازم را آماده کنند و بعد از فتح، قصد جای دیگری را می‌کردند.آن زمان که تیمور به این نقطه آمده، کشف‌رود منطقه‌ای خوش‌آب‌وهوا بوده است. به مرور محله از «آل‌تیمور» به «التیمور»تغییرنام داده است.
کافه گل نرگس که به همت علی‌محمد برادران افتخاری افتتاح شده، پاتوقی دخترانه است برای کتابخوانی، دورهمی و حتی تدریس درس کمک آموزشی.
مزرعه التیمور در گذشته از نظر منابع آب، وضعیت ممتازی داشت و اینکه کشاورزان این مزرعه می‌توانستند به کشت برنج، به‌عنوان محصولی نیازمند آب فراوان بپردازند، دلیلی بر این ادعاست.
خادمان نوجوان سه‌سالی می‌شود که به‌اتفاق دوستانشان در مناسبت‌های ملی و مذهبی، بساط چایشان را با شوق و ذوق برپا می‌کنند و یک استکان چای داغ دست مردم می‌دهند.
بین چند انبار ضایعاتی، پلاک ۷۷ دنیای دیگری است. دیدن آن همه گل و گلدان که رنگ سبز روستا را روی آن پاشیده‌اند، رؤیایی مبهوت‌کننده است و پایمان را سست می‌کند.
تلخی ماجرا این است برخی از اتباع به عهدی و پیوندی که بسته‌اند پایبند نمی‌مانند و ایران را ترک می‌کنند، آن وقت زن بی‌پناه می‌ماند و فرزندانی قد و نیم قد بدون شناسنامه و هویت.
آقای ساغری و خانم منتظری که دو فرزند معلول دارند، نه‌تنها از فعالان فرهنگی محله پنجتن و تقریبا همه‌کاره مجتمع هستند بلکه از زمان افتتاح مسجد کمالی عهده‌دار کار‌های آن هم شده‌اند.