مشهد از گذشتههای دور میزبان پناهندگانی از شهر و کشورهای مختلف با فرهنگ و آیینهای متفاوت بوده است.
محرم که میآید طنین بال فرشتگان در نوای محزون نوحههای این شهر را بهخوبی میتوان احساس کرد.
نام مزرعه «فتحآباد» از حدود قرن یازده هجری قمری در چندین وقفنامه به چشم میخورد.
برخلاف نقل برخی شایعات پیرامون برداشت طلا از محله «زرکش» در روزگاران دور، امروز تنها نامی طلایی برای این محله مانده و یکی از محلات کمبرخوردار مشهد است.
احمد محمدنژاد جوان، مدال کم ندارد او همین چند سال پیش بعد از ۱۷ سال برای خراسان مدال جهانی آورد. اما بعد از سوت داور اشک ریخت چون به پدرش قول داده بود.
زائری که به زیارت میآید باید ابتدا از بازار عبور کند. از زنجیر بگذرد تا وارد بست شود. سپس از گذرگاه طاقدار بلندی عبور کند و به محوطۀ وسیع چهارگوشی که از آثار شاهعباس کبیر است، برسد.
با دیدن معماری ساده اینجا به یاد گذشته میافتیم، زمانیکه مادران و مادربزرگها پای تنورهای گِلی انواع نان تازه درست میکردند. چاه چوبی در بخش ورودی و معماری اصیل ایرانی، مخاطب را برای دیدن موزه مشتاقتر میکند.
سید مسعود حسینینژاد میگوید: در سبزوار وقتی میخواهیم بگوییم که کسی ناراحت یا عصبانی است، در اصطلاح میگوییم که طرف «وِرغُصه» است.