جعفر صنوبری که سال‌ها آب‌نبات و نبات تولید‌کند می‌گوید: «در روزگاری که ما به دنبال نشانه‌ای از شادی می‌گردیم، کار کردن در دنیای شیرینِ شیرینی‌ها طعم خوبی دارد و زندگی را لذت‌بخش می‌کند.»
این کارگاه تولیدی فقط جای نوجوانان است. کارگاه ی که به دانش‌آموزان و دانشجویان علاقه‌مند فرصت می‌دهد در‌کنار یادگرفتن علم فیزیک، بتوانند دست‌سازه‌های علمی و حتی اسباب‌بازی بسازند.
محمد پاکزاد دو سال است که از مرندیز راهی دیار ما شده و در هتلی نزدیک به حرم اقامت دارد. کارگاه ی در کوچه هتل کرایه کرده و روزهایش را تا شب به حکاکی کردن عبارت «یاعلی‌بن موسی‌الرضا(ع)» و آیات قرآنی می‌گذراند.
غلامحسین علیضغر که در محله کارگران به «بابای صادق معروف» به همراه همسرش تعمیر و فروش جوراب می‌کنند. در محل منزل آن‌ها را به نام «خانه جوراب مشهد» می‌شناسند.
احمد برادران افتخاری و حسین برادرش، دو دانش‌آموز و دو مهندس کوچک هستند که از پنج سال قبل، زمانی که رهبر در توصیه‌هایشان به دانش‌آموزان گفتند که بروند و مهارتی یاد بگیرند، تصمیم گرفتند در یک دوره دست‌سازه علمی‌کاربردی شرکت کنند.
سفارش‌هایی که مریم خانم در حال حاضر مشغول بافتن آنهاست مربوط به مشتریان خارج از کشور است. می‌گوید: مدارک و سوابق کاری‌ام را در سایت‌های مخصوصی که برای ارائه هنر و توانایی‌هاست بارگذاری کرد‌م.
کریم کاظمی مجموعه‌دار فرش‌های بلوچی می‌گوید: هر کدام از طایفه‌های بلوچ طرح و نقش مخصوص به خودشان را داشته اند و فقط همان طرح را روی دست بافته هایشان پیاده می‌کردند.