قرار بود درباره کلینیک ویژه‌ای که در محله المهدی درحال ساخت است، گزارش بگیریم، اما ورود ما به این محدوده و صحبت با اهالی صبای‌غربی درمورد پیشینه درمانگاه ، ما را وارد ماجرا‌های تازه‌ای کرد؛ کلاف سردرگمی که سرنخ آن از کلینیک آغاز شد.
دهه ۶۰ تنها درمانگاه ی که خدمات بیست‌و‌چهارساعته دندان‌پزشکی ارائه می‌کرد، خیریه و درمانگاه حضرت ابوالفضل (ع) بود؛ درمانگاه ی که زمینش توسط مرحوم محمد‌حسین زرگرباشی و پول ساخت اولیه آن را مرحوم محمد طاهری‌هروی در سال۱۳۶۰ اهدا کرد.
کوچه خلج ۶ که از سوی دیگر به معبرشهید‌اصلانی ۱۹ منتهی می‌شود، کوچه‌ای قدیمی در محله سیدی است. در همان ورودی، چندین گاراژ بزرگ که متعلق به شرکت‌های مختلف است، جا خوش کرده‌اند.
ناصرالدین‌شاه در سفر نخستش به مشهد، از مکان دارالشفا که میانه مسجد گوهرشاد، بازار و مدرسه پریزاد و دودرب بوده است، ایراد می‌گیرد و آن را مناسب نمی‌داند.
خیابان صادقیه۱۴، معبری فرعی در محله نقویه است که تا بولوار مهدیه کشیده می‌شود. تنها مرکز درمانی انتهای محدوده الهیه در این خیابان قرار گرفته است.
ساکنان محله زارعین از صبح زود به استقبال جهادگران درمانی آمده‌اند تا شاید بتوانند درد خود را دوا کنند. بیشتر مراجعه‌کنندگان زن هستند که اغلب با فرزندانشان آمده‌اند.
علیرضا صفاران و علیرضا نجاران دو پزشکی هستند که از ۱۵ سال پیش تصمیم گرفته اند در محدوده حاشیه شهر و درماندگاه فدک که در بولوار توس قرار دارد، به بیماران خدمت کنند.