صالحه قدمیاری دختر دهساله محله عسکریه است که برای اینکه بتواند پابهپای برادر بزرگترش تمرین کند و حریف تمرینی او باشد، وارد این رشته ورزش ی شده است.
مدیریت بوستان کوهسنگی باتوجهبه محبوبیت این ورزش و برای رفاه ورزش کاران در سال۱۳۹۵ دو میز سیمانی را تبدیل به ۱۰ میز شیشهای کرد.
اینجا همه او را با نام «مهدی تختگاز» میشناسند. خودش میگوید: هر موتوری زیر پایم باشد، از گازدادن نمیترسم؛ گاهی پیش میآید که سیم گاز موتور کنده میشود!
نوجوان محله گلشور اعتقاد دارد تقویت روحیه مهم تر از مقام قهرمانی است.
خانه محمدباقر اوحدی، در خیابان تورج با عکسهای خوش رنگ و لعاب ورزش ی تزیین شده است. عکسهای او از مشهد یکی از ارزشمندترین تصاویری است که تاریخ این شهر را روایت میکند.
محمدعلی دلیری، معروفبه «علی تهرانی» یکی از ورزش کارانی است که در گودریش سفید کرده و از پیشکسوتهای بامرام زورخانه است. او نخستینبار در سال ۵۲، از ده قلهک شمیرانات تهران، به زورخانه و کشتی وارد شد.
محدثه رجبلو میگوید: نیت کردهام که در شهر امامرضا (ع) بمانم و اگر در مسابقات آسیایی سهسال دیگر مقامی کسب کردم، مدالم را به حرمش تقدیم کنم.