محمدجواد پیر دیر، حدود چهارسالی می‌شود که در رشته تکواندو فعالیت می‌کند. او توانسته است در این مدت، با شرکت در مسابقات، مدال‌های مختلفی به دست آورد.
مهیار و ماهان رفیعی، برادران رزمی‌کاری هستند که در طول فعالیت‌های ورزش ی‌شان تا به امروز نشان‌های رنگارنگی از رقابت‌های گوناگون به دست آورده‌اند. مهیار از ۱۵ سالگی هم سر کار می‌رود، هم درس می‌خواند و هم ورزش می‌کند.
اسماعیل سیاهپور درباره دوران ورزش ی خود گفته است: سال‌های ۲۸تا ۳۰ برای اولین‌بار در مسابقه چهارکیلومتر دوچرخه‌سواری مشهد در خیابان عدل خمینی شرکت کردم و مقام سوم را به دست آوردم.
امیرحسین عطایی از ده‌سالگی وارد باشگاه تکواندو شد و از همان موقع چنان به ورزش علاقه پیدا کرد که تا الان همچنان در این رشته ورزش ی فعالیت می‌کند. او بسیاری از دوستانش را هم به ورزش علاقه‌مند و با خود همراه کرده است.
آرزو دماوندی، قهرمان ژیمناستیک و کاپیتان تیم «دختران خورشید» در آغاز جوانی موفقیت‌های بسیاری کسب کرده است.
مهدی وکیلی سال ۸۳ با کسب مقام اول کشوری، نامش سر زبان‌ها می‌افتد و از سال ۱۳۸۴ به مربیگری رو می‌آورد. وکیلی افتخار خادم بودن حرم مطهر را به دلیل ورزش می‌داند.
ابوالفضل محمدزاده ورزش کونگ‌فو و هاپکیدو را به‌صورت حرفه‌ای از پنج‌سال قبل شروع کرده است. او درکنار کسب موفقیت‌های ورزش ی در جذب دوستانش به ورزش حرفه‌ای بسیار مؤثر بوده و باشگاه ورزش ی محله به پاتوقی دوستانه برای آنها تبدیل شده است.