نوروز طبق اسناد از پانصد سال قبل تا همین امروز در حرم‌مطهر مهم بوده و بزرگ داشته می‌شده است. این سنت سال‌به‌سال در این مکان مقدس پررنگ شده و امروز شاهد اتفاقات مبارک در این بارگاه منور هستیم.
زهرا شفاهی تعریف می‌کند: در همان لحظاتی که پرچم در دوره قرآن می‌چرخید، یکی از خدام دست به جیب برد و برگه‌های افطاری را بین حاضران توزیع کرد. هنگامی‌که به من و دخترم رسید، لبخندی زد و یکی از کارت‌های غذا را روی پتوی دخترم بهاره گذاشت.
هادی طالبی تعریف می‌کند: هر سال چند بانی داریم که هرکس چیزی خیرات می‌کند و سفره افطاری روزه‌داران را در مسجد پهن می‌کنند.
چندسالی است سنت حسنه برگزاری افطاری ساده در گوشه‌وکنار شهرمان برقرار شده است. سفره‌هایی معمولی و ساده، اما باصفا که فقیر و غنی هم نمی‌شناسد. این مهمانی بی‌ریا امسال هم در محلات منطقه۵ برپا می‌شود.
سر کوچه می‌ایستادیم و به محض آمدن کفش‌دوز می‌گفتیم: «عمو کفش‌دوز، روزه‌مونو دوختی؟» او هم یکی‌یکی به ما اطمینان می‌داد که روزه‌مان را دوخته و ما با خیال راحت به خانه برمی‌گشتیم.
اهالی محله اکبرآباد براتعلی هدایت را به سحرخوانی‌هایش می‌شناسند، او کسی بود که شب‌هنگام فانوسش را برمی‌داشت، روی بام می‌رفت و بر پیت حلبی‌اش می‌نواخت تا مبادا کسی برای سحر خواب بماند.
محبوبه آخوندزاده از ساکنان محله خلج، هر روز به بوستان بانوان ریحانه می‌آید و سه جزء از قرآن را در سایه‌سار درختانی می‌خواند که میزبان پرندگان خوش‌آهنگ شده‌اند.