وقتی در چهارسالگی در حرم امام‌حسین (ع) روی شانه پدرش نشسته بود، هم‌صدا با مداح ایرانی که آنجا روضه می‌خواند، شروع به خواندن کرد. محمد‌احسن، از همان موقع وارد دنیای مداح ی شد.
علی‌اکبر غلام‌زاده‌اصفهانی، سه‌سالی می‌شود در هیئت‌های مذهبی مداح ی می‌کند. او فکر می‌کرد می‌تواند هر‌دو را با هم ادامه دهد، اما استادانش می‌گفتند سبک قرائت قرآن و مداح ی با هم تفاوت دارد.
اهل محله فاطمیه، همگی نام مرحوم علی‌محمد باقریان را به‌خاطر دارند که با رویی باز و چهره‌ای گشاده مردم را با هیئت و مجلس عزای حسین(ع) آشنا می‌کرد. حالا پس ازفوت او پس بزرگش آقامحمد چراغ هیات را روشن نگه داشته‌است.
سیدجعفر ماهرخسار، معیار ارزشی برای سنجیدن اشکال دیگر مداح ی بود که در حاشیه مرور زندگی اش، می‌توان راه درست تشخیص، تحلیل و حفظ و نگه داشت مناسک را آموخت. او بیش از پنجاه سال در جوار گنبد علی بن موسی (ع) خواند.
عموناصر سواد آن‌چنانی ندارد؛ در حد خواندن و نوشتن می‌داند. با‌این‌حال به‌خاطر علاقه به ائمه اطهار (ع) مطالعاتی در این زمینه داشته و منظوماتی گفته و به قول خودش در طول ۲۰ سال، هزاران بیت شعر برای ائمه اطهار سروده است.
علی انصاریان‌پور از دوران کودکی که دست در دست پدر به مجالس عزاداری می‌رفت، به مداح ی علاقه‌مند شد. او دو بار در مسابقات آموزش وپرورش ناحیه ۲، رتبه نخست مداح ی را به دست آورد.
عشق و ارادت به اهل بیت(ع) نگذاشت صدای سیدعلی‌محمد چاووشی، نوحه‌خوان محله پروین اعتصامی خاموش بماند.