آداب و رسوم

یک‌قل‌ دوقل‌بازها
اینکه بچه‌های امروز تمایلی به این بازی‌های سنتی و قدیمی ندارند، طبیعی است؛ چون سرگرمی‌ها زیاد شده است.
لالایی مادرانه برای شیرخوارگان حسینی در  حرم رضوی
همه سرپا ایستاده اند و فرزندانشان را سردست گرفته اند. خواندن لالایی برای شش ماهه امام حسین (ع) که شروع می‌شود، جمعیت صدا به گریه بلند می‌کند.
رسوم عزاداری در مشهد قدیم؛ از علم‌بندان تا سیاه‌بندان
زمان ممنوعیت عزاداری‌ها هم جایی مخفیانه به نام «منبرخانه» بود که مردم آنجا می‌رفتند و عزاداری می‌کردند. مثل منبرخانه مرحوم آقای شاهرودی در کوچه «زمرد».
رسم عجیب چیدن جهیزیه در خیابان چمن مشهد!
ما رسم داریم وسایلمان را این‌طوری بیرون بچینیم تا فامیل ببینند چه چیز‌هایی به خانه داماد می‌فرستیم. اگر این‌ها را در خانه بچینیم شاید خیلی به چشم نیاید یا فامیل همه چیز را نبینند.
شام غریبان؛ رسم آشنای اهالی مشهدقلی
بیش از ۵۰ سال است که حاج صفدر احمدی تمام خرج شام شب تاسوعا را یک‌نفره به‌عهده دارد و حتی یک سال هم نشده که هیئت ابوالفضلی‌ها بدون شام بماند.
خاندان نقاره‌زن شکوهی
چندصدسالی می‌شود که خاندان اقوام‌شکوهی را با نقاره‌زنی و طبل‌زنی در حرم امام رضا (ع) می‌شناسند.
به دنبال شادی با اسب چوبی «وِرشِرَنگ»
سید مسعود حسینی‌نژاد می‌گوید: در سبزوار وقتی می‌خواهیم بگوییم که کسی ناراحت یا عصبانی است، در اصطلاح می‌گوییم که طرف «وِرغُصه» است.