تا سال ۸۲ بنای مصلی‌پایین به عنوان انبار متروکه‌ای استفاده می‌شد، اما اکنون این بنای تاریخی، یکی از دو مرکز هنر‌های تجسمی میراث فرهنگی و محل آمد و شد هنرمندان شده است.
بالاتر از روستای خلج، وقتی می‌خواهی به سمت ارتفاعات «هفت‌حوض» بروی، در سمت راست، چند دیواره قدیمی و خرابه مانند وجود دارد که شاید کسی گمان نکند بقایای یک بنای ارزشمند و تاریخی از دوران صفویه باشد.
حقیقت این است که «هیچ» خانه‌ای را نه در روستای پاژ و نه در هیچ‌جای دیگر نمی‌توان به فردوسی بزرگ نسبت داد؛ زیرا هزار سال از زمان حیات فردوسی می‌گذرد و اکنون دیگر نشانی از خانه‌های آن زمان باقی نمانده است.
سال ۱۳۸۲ کلنگ احداث موزه بزرگ خراسان در زمینی ۴ هزارو ۹۰۰ مترمربعی که شهرداری مشهد در بوستان کوهسنگی دراختیار اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان‌رضوی قرار داده بود، به زمین خورد.
یشتر این اشیای نفیس به آثاری اختصاص دارد که شخصیتهای برجسته و هنرمندان داخلی و خارجی، سران کشور‌ها و ارادتمندان رهبر معظم انقلاب به ایشان هدیه داده‌اند.
پس از تشکیل حلقه حمایت از سنگ‌نگاره ها؛ مسئولان می‌گویند: منع قانونی برای تعطیلی معادن در محوطه سنگ‌نگاره‌های چندهزارساله دیزدر وجود ندارد.
حسین قائمی ۱۰ ساله بود، به‌خاطر خط خوشی که داشت، همراه پدرش به معراج شهدا می‌رفت و مشخصات شهدا را روی کفن آن‌ها می‌نوشت، تا اینکه با پیکر برادرش در معراج مواجه شد.