کوچه حوض نو، قبل از خرابی بازار بزرگ، ادامه کوچه‌های مخابرات و حوض‌آب بود که از این بازار تا فلکه آب امتداد داشت.
وجود باغ ملک‌آباد به عنوان بزرگ‌ترین فضای سبز شهر در یک سمت این معبر، آن را خوش‌منظر و خوش‌آب‌و‌هوا ساخته است.
نمای ساده و گنبد‌های طلایی مسجد حجت بن الحسن (عج) سال هاست از روی تپه‌های ارتفاعات جنوبی چشم نوازی می‌کند.
کوچه آیت‌الله شیرازی ۹ که قدیمی‌ها آن را با نام «آب‌میرزا» می‌شناسند به‌دلیل سکونت افرادی برجسته در طول زمان، دارای اهمیتی ویژه در تاریخ شهر و حتی کشور است.
در چمن۹۳ درمقابل هر خانه، نهال‌های کم‌جان یا درختان تنومند و شاخه‌های آویزان گذری سر‌سبز و خرم با عطری دل‌انگیز به وجود آورده است.
حسینیه سراب که متعلق به سنه ۱۳۰۰ است، در دل کوچه سعدی ۱۸ قرار دارد و هر شب جمعه هیئتی‌ها را دور هم جمع می‌کند تا سینه‌زنی و گفتن از حسین (ع) در هیاهوی زندگی روزمره رنگ نبازد.
شاید بهترین معرفی برای این مسجد همانی باشد که آیت‌الله خامنه‌ای در خاطراتشان می‌گویند: اولین بار امام جماعت مسجدی بودم به نام امام حسن مجتبی (ع). نزدیک منزلمان بود و در خیابان نسبتا خلوت